Sint Eustatius

slideshow van foto's

Statia, 28 september 2014.

Vrienden,

Je zou zeggen dat je hier in de tropen eigenlijk niet over het weer hoeft te praten omdat het toch telkens hetzelfde is. Nu, dat is niet waar. Het is niet elke dag hetzelfde en ja, mensen praten er best vaak over. Als het stevig geregend heeft zegt iedereen it's good for the cistern (waterput). Veel van de waterputten zijn nu - na de droge tijd - (bijna) leeg. Er rijden soms (heel oude) tankwagens die bij een watertappunt water halen en in de waterputten bij de mensen storten.

Wat ook vaak hetzelfde is, is de vochtigheid: slechts zelden duikt deze onder de tachtig procent en dat voelt over het algemeen best klam aan en ook de was heeft meer tijd nodig om te drogen. Als ik naar school wandel heb ik vaak een paraplu bij me voor je-weet-maar-nooit. En zeker als George Works ons meldt dat occasionally showers today zullen voorkomen. George is een hier wonende, Amerikaanse weerfreak. Als je op zijn mailinglist staat, en doen wij, dan krijg je elke ochtend om zes uur een Pelleboer-achtig mailtje met veel meteorologische informatie, kaartjes en voorspellingen.

Vorig schooljaar is een basketbalteam van school naar Nederland geweest. Dit is mogelijk gemaakt door de inzet van de gymleraren en natuurlijk ook door de leerlingen zelf die niet alleen moesten weten hoe je met een basketbal moest omgaan maar vooral voldoende studievoortgang moesten tonen. Vorige week had het team een presentatie voorbereid voor o.m. de sponsors die een dergelijke onderneming financieel hebben ondersteund. Maandagavond de 22e september zijn ook wij even naar die presentatie geweest. De opkomst was weliswaar gering maar de presentatie werd daar niet minder om!

De afgelopen week nog enkele socials gehad: een bbq voor het HAVO-team bij Mariƫlle thuis. Zij woont een tikje verderop de berg op, vanaf haar balkon o.m. genoten van een prachtige avondlucht. En gisteravond een borrel bij Jos en Carli. Bij die borrel was het op een gegeven moment zo windstil dat het werkelijk stikte van de kleine vliegjes. Alle lichten uit en in het donker verder praten, drinken en eten luidde het devies. Het was er niet minder gezellig om.

Laatst lunchten we even bij het Golden Era hotel, bleek daar een hele ceremonie plaats te vinden! Gedurende onze lunch stroomde het rond het zwembad vol met keurig geklede mensen van de Seventh Day Adventists (SDA). Ca. 20 dopelingen melden zich stuk voor stuk bij de doper die gekleed in een keurig kostuum staand in het ondiepe deel van het zwembad hen doopte. Dus niet met een lepeltje water, nee met een heel zwembad! Vanaf een afstandje hebben we enkele foto's gemaakt, niet al te opzichtig: het betreft natuurlijk wel een serieus ritueel!

Vanochtend kwam zomaar onze Amerikaanse buurvrouw even koffie drinken, heel gezellig allemaal. Daarna hebben we een stuk gewandeld langs het strand van Zeelandia. Op weg daar naar toe even gestopt voor veld vol ezels: naar verluidt liepen die tot voor kort, net als de koeien, geiten, kippen en hanen, ook los over het hele eiland. De ezels zijn achter het hek gezet omdat ze de vuilnisbakken omgooiden en de troep die daardoor werd veroorzaakt veel ongedierte aantrok.

Vanaf de website van de school - http://www.gvpschool.com - is er een link naar de Facebook-pagina van de school (die houdt Mia bij!). Vandaag de uitslag van een essay-wedstrijd gepubliceerd met o.m. de winnende essays (over de ontwikkeling van toerisme op en naar Statia). Heel lezenswaardig allemaal!

Deze zondag begon sloom met koffie op de porch, hij eindigt net zo. Vanmiddag nog even gedobberd in zee (overigens met fikse brandingsgolven!). Nu onder het genot van een kop koffie op een nagenoeg windstille en dus zweterige porch nog even wat foto's ordenen en dit stukje schrijven. Morgen weer een nieuwe werkweek. Ok, nog enkele woorden over het werk: het gaat steeds natuurlijker. Afgelopen week was ik zelfs echt enthousiast in een klas. Zo zeer zelfs dat ook de kids vroegen hoe dat zo kwam: dat komt door jullie! gaf ik terug: lekker werken met aandachtige leerlingen! Zo voelt dat dus. Nu die andere klassen nog.

Groeten,

Mia en Jan.