‪

‬Statia, 6 januari 2020. ‪

‬Vrienden,

Donderdag 5 december 2019 groeit het aantal Nederlanders weer met vijf. Hieronder Estelle en Rogers. Voor hen allen natuurlijk een belangrijk moment in hun leven, bekrachtigd met een eenvoudig praatje van Franco. Jammer dat bij een dergelijk belangrijk en feestelijk moment niet eens een kopje koffie al dan niet met een gebakje werd aangeboden aan de nieuwe Nederlanders en hun directe familie en vrienden. Desondanks: Estelle en Rogers, van harte gefeliciteerd!

Een dag later - 6 december - is er een kerstviering in de grote tuin van Lynch Plantation (georganiseerd door Ishmael Berkel) met o.m. een bijdrage van Mia (verhalend commentaar), Joske, Trudy en Anky (de laatste drie zingen NL-talige kerstliedjes).

Op 10 december besluiten we weer eens pannenkoeken te eten, gemaakt met de elektrische poffertjespan op tafel. Gelukkig was er nog net genoeg bloem in huis want het net gekochte pak pannenkoekmix zat vol kleine zwarte beestjes. Kleine dingen hou je altijd, zeggen we dan maar. Sprekend over eten, van het schoolbestuur krijgen alle medewerkers een 4 kg kalkoen, zelf af te halen bij Iris (High Five). Wij hebben geen oven en ketsen niet een-twee-drie vier kilo kalkoen weg dus we hebben anderen er gelukkig mee gemaakt.

Vrijdag 13 december 2019 bezoekt prinses Beatrix (Saba en) ons eiland. Mia is aanwezig bij haar aankomst en bij de ontvangst bij de ruine van de NH kerk (zonder dak). Op andere dagen is "dakloos" niet zo-n punt maar vandaag regent het met bakken van de lucht. Dat is natuurlijk jammer, met name voor de jeugd die dans en zang hadden voorbereid.

Als prinses Beatrix beweegt, beweegt ook de pers (misschien niet in dezelfde mate als bij Willem Alexander en Maxima, maar toch). Tim van Dijk is inmiddels een oude bekende en in zijn kielzog hebben we ditmaal ook Robin van Lonkhuijsen (van het ANP) ontmoet. Vrijdagavond eten we met zijn vieren bij Old Gin. De volgende ochtend rijden we met Tim wat rond voor beelden voor een documentaire over de voortgang van het herstel van onze wegen met mooie beelden van de grote stroom regenwater die na fikse buien naar zee gaat en s-middags "doen" we met Robin een rondje eiland.

Zondag 15 december 2019 is er een lunch voor de senior citizens, georganiseerd door de Lions in Lions Den. Wij waren ons van geen kwaad bewust maar terwijl wij Robin rondrijden worden wij door een toeterende Nora, als opperorganisator, hoewel zelf inmiddels toch ook al 70, staande gehouden en krijgen we "aangezegd" dat we vooral toch ook moeten komen. Dat doen we natuurlijk graag en het is best gezellig, een en ander wordt muzikaal omlijst door de Killy Killy Band. Wij zitten aan tafel met o.m. Nadika Marsdin (tante van Shandrelica) en discussieren over het huidig bestuur van het eiland en hoe dat beter zou kunnen en moeten.

Diezelfde avond bezoeken we de Womens League Candlelight Service in de Bethel Methodist Church. Dinsdag 17 december rijden we even langs Snow Village (op het speelplein van de Bethel Methodist School), maken fotos bij het Wilhelminaplein dat een kerstverlicht aanzien heeft gekregen en in de avond "surveilleer" ik (Jan) bij de gala-avond voor de leerlingen dat is georganiseerd in het Community Centre.

Op 18 december is het dan echt de laatste schooldag die overigens maar een element kent: de kerkdienst, dit jaar in de SDA-kerk. Na afloop ervan begint voor de leerlingen de kerstvakantie. Zelf ga ik na de kerk nog even langs bij de IND: mijn verblijfsvergunning ligt klaar. Ik heb die aangevraagd nadat ik aan de voorwaarden voldeed (o.m. vijf jaar achtereen woonachtig op het eiland). Wat overigens precies de voordelen zijn van de verblijfsvergunning boven de toelating van rechtswege, weet ik zelf ook niet. Ik heb deze vraag ook maar eens aan de IND voorgelegd.

Eveneens op 18 december wordt het mattentransport voor enkele dagen hervat (ten behoeve van de beperking van de schade door erosie van de rots waarop Fort Oranje). Dat is best spectaculair: met een helicopter plaatst men stalen matten die door werknemers van de (Franse) aannemer Acrobatix worden bevestigd tegen de bergwand onder Fort Oranje.

Op 18 december 2019 is er een procedureoverleg van de Commissie Koninkrijksrelaties van de Tweede Kamer. Van mw Diertens (D66) krijg ik bericht dat bij de behandeling van de voortgangsrapportage van Knops aan de Kamer ook mijn recente brieven - zie www.statia.nu - zullen worden betrokken. Na alle voorgaande brieven die "voor kennisgeving" zijn aangenomen, wordt mijn geluid nu eindelijk serieus genomen. Nu maar eens zien wanneer dat overleg zal worden gepland (en wat vervolgens het effect van mijn geluid dan is of wordt).

Ook op 18 december bereikt ons het nieuws dat de avond ervoor vier auto-s in brand zijn gestoken nabij de Chinees op weg naar het vliegveld (John Mars Road). Op zich misschien niet zo belangwekkend en het gaat ons ook niet direct aan maar zo vaak gebeurt er niet zoiets op het eiland, dus ineens: "heb je het al gehoord...?".

Tenslotte, het is nog steeds 18 december, eten we gezellig lasagna bij Etienne en Frida. Extra gzellig is het omdat ook Silke en Wytze er zijn: even weer bijpraten over het leven en studeren in Maastricht resp. Vlissingen.

Donderdag 19 december praat Jan uitgebreid met Dorette, de gynaecoloog op het eiland. Eens kijken of we het recent geschreven betoog over het funnctioneren van het ZVK (aan de Tweede Kamer) nog wat kunnen aanscherpen.

En dan is het zaterdag, 21 december 2019. In de ochtend vliegen we naar Sint Maarten waar we op Back Street (Cool Cotton) een aantal nieuwe overhemden met bijpassende stropdassen kopen. Zo, Jan kan er weer een jaartje tegen aan ;-))

Aan het eind van de ochtend hebben we afgesproken met Lenaria en Marietza. We praten bij onder het genot van een gezellige lunch bij het Holland Beach House Hotel. Daarna zetten zij ons af bij de vertrektent vanwaar onze zeilcruise met de Star Flyer begint. We schepen in (embarkeren) en nemen onze hut (331) in. Voor vertrek is er de gebruikelijke (en verplichte) drill met zwemvesten en het verzamelen op zgn. musterstations, alwaar instructie door bemanningsleden (herkenbaar aan hun oranje petje). In de loop van de avond zet de boot koers naar Anguilla.

Zondag 22 december liggen we voor anker in Road Bay, nabij Sandy Ground, een pietsie west van de hoofdstad The Valley (Anguilla). In de ochtend is er weer een drill, ditmaal zonder de onhandige zwemvesten. En omdat dan toch iedereen bij elkaar is maakt de kapitein meteen van de gelegenheid gebruik om de officieren en de bemanningsleden die het meest intensief contact met de gasten hebben, aan ons allen te introduceren. Dat waren er ongeveer tien a vijftien; in totaal blijken er ongeveer 75 bemanningsleden aan boord te zijn en ongeveer 150 gasten, waarvan ongeveer 100 die al eens eerder met deze maatschappij hebben gevaren.
In de middag gaan we van boord en worden op een kleine pier aan het strand afgezet. Er is daar een gezellige strandtent met live music (Johnno-s). Hier brengen we onze middag door. Om een uur of tien in de avond is er een muziekquiz en een modeshow maar dan liggen wij al te pitten.

Maandag 23 december gaan we rond het middaguur van boord om op het strand van het eiland Jost van Dyke te worden afgezet. Ditmaal zonder pier maar met een "wet landing" (zoals de mariniers een strand bestormen, maar dan natuurlijk allemaal wat toeristischer en bezadigder). Wij horen twee Engelse dames tegen elkaar zeggen hoe geciviliseerd het hier allemaal is (geen idee wat hun verwachting was: een oerwoud met mensen die hier totaal verwilderd van de rest van de wereld verblijven?) Op het strand wordt een uitgebreide bbq voor ons verzorgd. Qua logistiek lijkt ons dat best een uitdaging voor de bemanning, maar het verloopt allemaal heel gesmeerd, zelfs de gitarist Melchior is er bij. Zoals de landing nat was, zo gaat het vanzefsprekend ook met de terugtocht vanaf het strand naar de boot. De Star Flyer verplaatst zich naar een baai in de uiterste zuidwest punt van Tortola. Wij gaan niet meer van boord. Een steelband komt aan boord en speelt voor ons een uurtje (van tien tot elf).

Genietend van zon, zee en strand (en onder bereik van wifi) ontvang ik 23 december mail van een medewerker van de PvdA-fractie in de Tweede Kamer in reactie op mijn mail van 1 september 2019. Op die datum schrijf ik enige kanttekeningen bij de brief van de minister van OCW aan de Tweede Kamer over de ontwikkelingen in het Caribisch onderwijs. Naar mijn mening komt ons CXC-onderwijs daarin enigszins onderbelicht aan bod. Mijn kanttekeningen zijn tot mijn vreugde door de PvdA-fractie meegenomen in vragen aan de minister. Die beantwoording deugt naar mijn opvatting niet en nog steeds hangend op het strand van Jost van Dyke dicht ik een mail terug aan deze PvdA-medewerker. Met genoegen verneem ik diezelfde middag nog een volledige instemming met mijn mail van mijn collega Etienne. Mijn dag was al goed, maar is nu alleen maar "goed-plus" geworden ;-). Nu weer even wachten wat er gebeurt: waarschijnlijk op korte termijn helemaal niets omdat het kerstreces van de Tweede Kamer tot 13 januari 2020 duurt.

Dinsdag 24 december gaan we naar het eiland Virgin Gorda (Spanish Town) met als toeristische bestemming The Baths: een bijzondere geologische rotsformatie aan zee (watergrotten, maar niet donker, gewoon overal binnenvallend daglicht). Jan kiest eerst de eenvoudige route waarin Mia een eindje meegaat. Nadat het haar toch te lastig werd is Jan alleen verder naar beneden gegaan en met gids Simone weer terug (in tegengestelde richting dus) door de watergrotten naar Devils Bay en van daar weer naar de parkeerplaats waar ook het restaurant en waar Mia al aan de koffie zit.

Tijdens de lunch (aan boord) vaart de boot door naar Beef Island. Dat kan ook worden bezocht. De beschrijving leert ons dat het uitsluitend een strandbezoek betreft: we laten het aan ons voorbij gaan. We blijven aan boord, lezen en haken wat (en ik brei weer een stukje aan deze nieuwsbrief).

Diezelfde middag raken we aan de praat met Gail Reese. Zij komt uit Austin, Texas (grappig hoe Amerikanen bijna altijd de naam van de staat er bij noemen) en wanneer wij uitleggen dat wij op Sint Eustatius wonen - bijna geen mens in Nederland noch in de Caribische regio weet waar dat ligt - reageert zij heel spontaan met "ik ken daar mensen, misschien kennen jullie hen wel: Kathy en Michael". Hoe toevallig kan het zijn, Michael en Kathy waren tot bijna twee jaar terug onze overburen en wonen inmiddels op Hawai (dit laatste wist Gail echter nog niet). Op dit moment maken Kathy en Michael een reis in Nieuw Zeeland en sturen geregeld foto-s naar hun vrienden kennissen. Zowel Gail als wij blijken in deze mailing te zitten! Wellicht grappig te vermelden dat wij deze zeilcruisemaatschappij hebben leren kennen via een fotoboek in bezit van Kathy en Michael. Nu we zelf hier gast aan boord zijn, hebben we dat fotoboek zelf ook cadeau gekregen (zoals alle gasten).

Vanwege Kerstavond sluit de avondmaaltijd af met een taart met brandende kaarsjes, de eetzaal binnengedragen door het bedienend personeel met kerstmutsen op. Na de maaltijd is het kerstliedjes zingen bij de (kunst)kerstboom (wij zingen niet mee maar vinden de sfeer wel gezellig ;-) De Kerstman deelt cadeautjes uit die tevoren natuurlijk wel met cabin-nummer en naam moesten zijn ingeleverd bij de winkel (het kantoor van de Kerstman). De avond eindigt op de dansvloer van de Tropical Bar (wij drinken daar nog even een drankje).

Woensdag 25 december is een heel rustige Eerste Kerstdag. We staan pas op rond acht uur a half negen, we ontbijten rustig, de mooie en ongetwijfeld stichtelijke woorden van de kapitein (op de brug, maar gelukkig niet over de scheepsomroep) laten we aan ons voorbij gaan. De lunch is een uitgebreid buffet op het dek (in de Tropical Bar). De maaltijden zijn telkens weer geweldig goed voorbereid en uitstekend verzorgd; we kunnen ons niet voorstellen dat er ook maar iemand is die hieromtrent iets te kort komt!

We liggen vandaag voor anker ter hoogte van The Bight op Norman Island (wederom een van de British Virgin Isles). Het programma geeft de mogelijkheid om naar het strand te gaan maar wij blijven aan boord. In de middag ligt Mia even in het zwembad(je) op het Sun Deck. Jan komt niet verder dan zitten op de rand van het zwembad met een e-reader.

Voor het diner is er nog een demonstratie handdoek vouwen. Op cruises komt het wel voor dat wanneer je je hut weer binnengaat het bed is opgemaakt, op dit bed is dan vaak zo-n opgevouwen handdoek in de vorm van een olifant, een hond, een eend, een schildpad, een aap, of een ander beest neergezet. Nu dus een demo ervan op het dek.

In de nacht van Eerste op Tweede Kerstdag varen we van de British Virgin Isles (BVI-s) naar Sint Kitts. Daarbij passeren we "ons" Sint Eustatius. Ik zet de wekker om een foto te maken (foto genomen 06.20). Altijd leuk, nietwaar? Op Sint Kitts brengt de tender ons - excursiegangers - naar de haven van Basseterre. Daar begint onze excursie die ons zal brengen bij inwoners van Sint Kitts thuis. De chauffeur - Nigel Dorset - begint zich te veronschuldigen voor de drukte want er blijkt deze of gene festival in de stad (carnaval?) waardoor hij niet altijd de kortste weg zal kunnen nemen. Onze excursie kent maar een beperkt aantal deelnemers (acht) omdat je bij mensen thuis komt. Nadat hij ons al rijdend de belangrijkste punten uit de recente geschiedenis heeft verteld zet hij ons (en zichzelf) af bij het huis van Mrs Clarita Richards. Zij vertelt over de suikerperiode van vroeger tot aan de toeristische periode van nu. Het kleine scheireiland ten zuiden van Basseterre is geworden van een waardeloos deel van het (ei)land waar uitsluitend schapen en geiten rondliepen in de bush tot de toerismemotor die het nu is met mooie strandjes en hotels. De eerste premier van het zelfstandige St Kitts is de man met de visie ("suiker is en wordt niets meer, verleg de focus naar toerisme") die nu is gerealiseerd.

Terwijl wij onze excursie doen verplaatst de Star Flyer zich naar South Friars Bay. Dus we stappen ergens anders weer aan boord dan waarvan we zijn vertrokken. Voor Mia maakt het allemaal niet heel veel uit: zowel de ochtendoverstap van Star Flyer naar tender als de middagoverstap van tender naar Star Flyer zijn voor haar (en sommige anderen die wat onvast ter been zijn) problematisch als gevolg van een redelijke deining! But she made it! Eenmaal terug aan boord wacht een ontspannen lunch en een rustig plekje voor een kopje thee, wat haakwerk en de e-reader om te lezen. Voor de avondmaaltijd krijgen we een demo "servetten vouwen", de sloopshop (het winkeltje) doet een soort uitverkoop in de Tropical Bar en Melchior verzorgt er de muziek.

Vrijdag 27 december liggen we voor de haven van Gustavia (St. Barth). Het weer is bewolkt, de excursies beperkt en onze eerdere ervaring op St. Barth (cruise met Star Flyer vorig jaar) gaf ons niet direct aanleiding om enthousiast van boord te gaan. Kortom, we zijn aan boord gebleven. We zien Saba en Sint Eustatius (net zoals we vanaf Statia meestal ook Sint Maarten en St. Barth kunnen zien). Om vier uur wordt door een enkeling de mast (het want) beklommen. Om vijf uur is er een rondleiding door de machinekamer met een praatje vooraf door een van de technische dienst officieren in de "library". Vanzelfsprekend is het allemaal een beetje krap: net als bij onderzeeboten ;-)

En dan is het al weer zaterdagochtend: tijd om weer op te stappen. Met een taxi gaan we naar Alicia-s Inn op Backstreet alwaar we de nacht doorbrengen. Morgen, zondag 29 december 2019, vervolgt de reis naar Europees Nederland.

Gisteren (zaterdag dus) hebben we vanuit Holland Beach House Hotel - we zaten daar zowat de hele dag vanwege de goede internetvebinding! - een taxi besteld om ons af te halen op Schiphol. Een service die we nog niet eerder hebben geprobeerd. Mia heeft wel eens eerder een taxi gebruikt maar die gewoon gevonden nadat ze Schiphol uitliep en een taxi aanriep. Nee, nu hebben via de website taxi.nl een taxi besteld met opgave van vluchtnummer waarbij de taxichauffeur op ons zal wachten bij het meetingpoint op Schiphol. Dat ging uitstekend: terwijl onze bagage op de band werd gelegd ging de telefoon met de melding van chauffeur Richard dat hij er was.

Eenmaal in Den Haag - het was vanzelfsprekend nog vrij vroeg: een uur of negen a tien - hebben we de auto van de parkeerplaats gehaald en tevens even gekeken of er nog (over)buren aanwezig/aanspreekbaar zijn. En zo hebben we bij Ingo gezellig bijgepraat onder het genot van een kop koffie. In Lisse hebben we Ipie even goedendag gezegd en ook met Caat (in het huis van Lot en Simon) hebben we bijgepraat. Bij Vodafone in Katwijk een nieuwe iPhone 8 opgehaald (het abonnement van Mia was daar weer aan toe...) om ons ten slotte te nestelen in het appartement van Mok en Tjeerd in Leiden. Hier lag (onder meer) een nieuwe laptop klaar en het nieuwe rijbewijs van Jan. Dit laatste hebben we besteld toen we hier een paar maanden geleden waren (zomer 2019) omdat dit rijbewijs sinds januari 2019 verlopen bleek. De laptop hebben we besteld via Mok en Tjeerd. De onze (in Statia) had het een paar weken geleden begeven (hij laadde gewoon niet meer op: toch tamelijk essentieel).

Dinsdag is het Oudjaarsdag (31 december 2019) en doen we wat boodschappen in Leiden (o.a. een nieuwe tondeuse) en gaan we langs bij Adrie en Justa in Rhoon. Justa is jarig! Daarna gaan we door naar de boerderij van Mok en Tjeerd in Burtonville (Belgie, nabij Verviers). Heel gezellig en ontspannen (ik dacht even aan het woord "relaxed", maar daar is natuurlijk een keurig Nederlands woord voor ;-) brengen we hier twee nachten door, onder ander de nacht van 31 december op 1 januari. Het wordt vanzelfsprekend een beetje laat, maar we slapen dan ook gezellig uit. In deze afgelegen hoek in Belgie doen ze gelukkig niet zo veel aan vuurwerk dus de overgang naar 2020 verloopt heel rustig. We zien Michael van Gerwen de finale dart verliezen (dat dan weer wel...). Op Nieuwjaarsdag maken we een wandelingetje rond een nabijgelegen stuwmeertje waarna we een tent induiken voor een drankje.

Donderdag 2 januari vertrekken we weer uit Belgie en op weg naar Nederland doen we vlak onder de grens nabij Maastricht nog even het Belgische gehucht Sippenaeken aan. Hier woont Mattie tegenwoordig. Hans was er ook. Ook hier praten we gezellig bij onder het genot van koffie en een prachtig uitzicht vanuit het nieuwe appartement van Mattie.

We rijden door naar Katwijk (in Leiden registreren we ons even bij onze slaapplek voor de komende tijd: Hilton Garden Inn, naast Corpus in Leiden). In Strandhuys Katwijk hebben we afgesproken met Ed, Rob en Tineke en dat werd als vanouds weer een heel gezellige ontmoeting (en maaltijd). Van hen kreeg ik (Jan) nog het boek "De nieuwe wereldorde" cadeau, van Rob de Wijk (met als ondertitel "Hoe China sluipenderwijs de macht overneemt"). Ik ben benieuwd...

Vrijdag 3 januari doen we onze formele dingetjes: beter horen, mondhygieniste, safeloket bij ING-bank leeghalen (want de bank stopt met deze dienstverlening) en inhoud opbergen bij nieuw safeloket bij DNK (De Nederlandse Kluis). We gaan even langs bij de beveiligers en de stichting vrienden van het Mauritshuis, met name Arjan, Gita en Hannah. Het is vandaag een grijze, druiligere dag en de tweede helft van de middag zitten we weer gezellig op zee uit te kijken vanuit een warm Strandhuys Katwijk.

Zaterdag 4 januari staan we al heel vroeg op Schiphol om Emilia welkom te heten (ze komt terug uit Miami, via New York) maar ze komt te laat aan. Juist op het moment dat wij besloten te vertrekken (op weg naar de volgende afspraak) kwam ze aanstormen. Nog even een innige omhelzing en zij gaat met de trein naar Middelburg en wij vervolgen onze weg naar Amersfoort. Laura en Jeroen zijn 18 november jl moeder en vader geworden van dochter Mare en wij gingen op kraambezoek (met beschuit met muisjes!). Om half een vertrekken we daar weer om verderop in Amersfoort met Hans en Manon te lunchen bij Van der Valk. Om een uur of drie doorgereden naar Lisse om gedag te zeggen tegen Ipie. Ten slotte doorgereden naar Caat in Noordwijk. In Noordwijk eten we sushi bij een tent vlak bij haar appartement. Eenmaal terug in het hotel nog even een wijntje weggeketst.

En dan is het alweer zondag 5 januari: de vertrekdag van Jan. Mia zet mij af (kiss and ride) bij Schiphol en ik vlieg naar Sint Maarten. Ook op Schiphol (we zijn het op Sint Maarten wel gewend, maar niet op Schiphol) werd ik met een bus naar het vliegtuig gebracht. Gate G12 kijkt uit op de straat dus ik vermoedde wel dat er een "tussentransport" zou zijn alvorens bij het vliegtuig aan te komen. Ouderwets, zonder slurf maar met trap, aan boord geklommen. In Sint Maarten was het ontzettend druk maar als je dan, zoals ik, met een boardingpass de afslag "transfer met boardingpass" volg, was het ineens weer heel rustig. Twintig vliegminuten later was ik weer op Statia. Lenaria en Marietza stonden klaar en brachten mij thuis (via Etienne en Frida, alwaar nog wat spulletjes van ons lagen). Daarna slapen! Morgen (maandag) begint de school weer!

De brief is weer lang genoeg geworden: ik ga hem verzenden!

Groet, en tot de volgende keer.

Mia en Jan.