Statia, 7 augustus 2019.

Vrienden,

En dan is het vakantie. Hoewel de schoolvakanties relatief uitgebreid zijn en het geregeld stof tot (koffie- of borrel)praat is, heb ik het er zelf niet zo op. Natuurlijk voelt het goed om af en toe vrij te hebben, zoals in het weekend, en ook is het doen van een (zeil)cruise bepaald een leuke vakantiebesteding maar voor het overige vind ik het werken op school voorlopig nog leuk genoeg. Met enig gevoel voor understatement zeg ik wel eens zo dat ik na mijn perioden bij de marine en het Mauritshuis op het eiland ben gekomen om een klus te doen, niet om (alleen maar) vakantie te vieren!

Maar goed, de vakantie is begonnen en op 14 juli vertrekt Mia naar Nederland. Zelf vertrek ik drie dagen later. Eigenlijk is het andersom: Mia vertrekt eerder. Ik zou de 17e met de twee studenten India en Emilia vliegen en Mia (en Mattie) bereiden inmiddels Middelburg voor op de komst van Emilia. Op Schiphol zouden we Berry en Stanny ontmoeten die India naar haar nieuwe woonplaats Arnhem zouden begeleiden. Maar bij dit laatste "project" kwam ineens een kink in de kabel. Ongeveer op het moment dat we de handtekening zouden zetten voor een mooie kamer in Arnhem kwam India met het bericht dat ze zich terugtrok voor haar studie in (Europees) Nederland. Reuze jammer natuurlijk en - wat ons betreft - volkomen onverwacht!

Donderdag 18 juli landen Emilia en Jan op Schiphol. Omdat we alleen met handbagage reizen staan we snel buiten. Caat en Mia wachten ons op en Mia, Emilia en Jan gaan met de Renault Kangoo naar het nieuwe studentenappartement in Middelburg. Mattie (en Hans en Mia) hebben dat helemaal voorbereid en ingericht dus nadat wij de sleutel bij Villex hebben opgehaald gingen wij op zoek naar het appartement waar Emilia per direct zou gaan wonen. De eerste nacht slaapt ze er al! Fantastisch voorbereid allemaal. Met speciale dank aan Mattie.

Die middag gaan we meteen naar het stadskantoor van Middelburg om haar te registreren als nieuwe inwoner (paspoort, geboorteakte inclusief vertaling ervan en uitschrijvingsbewijs uit Sint Eustatius hebben we allemaal bij ons). Laat het BSN nu maar snel komen zodat we verder kunnen gaan met regelen. Die middag "doen" we nog even een telefoon (bij Vodafone, Middelburg) met voldoende internet er op voor Emilia.

Mia en Jan brengen deze twee nachten door in Van der Valk, Middelburg maar vrijdagochtend vertrekken we weer eerst weer even naar Den Haag. Emilia gaat met ons mee. Er valt voor haar nu toch ook niets te doen, anders dan genieten van haar eerste dagen in Europa. In Den Haag gaat Jan naar zijn lang geleden gemaakte afspraak bij de parodontoloog en daarna zien Mia, Emilia en Jan elkaar weer bij de brasserie van het Mauritshuis. We zien Arjan, Claudia en diverse andere beveiligers en via deze contacten komt het zomaar dat Emilia in sneltreinvaart kennismaakt met de collectie van het Mauritshuis (o.a. Meisje met de Parel, Gezicht op Delft en enkele stukken van Rembrandt vanwege een speciale tentoonstelling).

Na Den Haag stoppen we nog even in de universiteitswijk van Delft. Met name de faculteit Civiele Techniek heeft haar speciale belangstelling. Immers, na de hogeschool Zeeland staat - voor zover je in de toekomst kunt kijken - de universitaire vervolgstudie op het programma. Vanaf Delft vervolgen we onze weg naar Vlissingen. Wytze gaat daar wonen in verband met zijn studie aan de hogere zeevaartschool. We - Etienne, Frida, Silke, Marvin, Wytze, Annelies, Emilia, Mia en Jan - eten gezamenlijk in een leuke eettent aan de boulevard van Vlissingen. Later die avond gaan Emilia, Silke, Marvin en Wytze nog naar een concert in Middelburg. Mia en Jan gaan naar het hotel in Middelburg.

Zaterdag vervolgen wij - Mia en Jan - onze Tour de Hollande. We drinken koffie en praten bij met Alex in het Mauritshuis. Jan ondersteunt Alex met een applicatie in MS-Excel ten behoeve van de inroostering van wachtdiensten met de bijbehorende vergoedingen en kort voor onze komst naar Europees Nederland is juist weer een nieuwe versie opgeleverd. De applicatie draait alweer ruim vijf jaar naar volle tevredenheid dus dat is wel een kop koffie waard ;-)). Jan krijgt van Alex een stropdas die hij prompt vergeet mee te nemen. Langs deze weg bericht ik Alex dan ook: "als je nog eens onze kant op komt, neem hem dan mee!".

In de middag zijn we in Ede. We hebben Kyra opgehaald in Rijswijk en drinken thee bij en praten bij met Berry en Stanny. Natuurlijk komt India ter sprake en iedereen betreurt het genomen besluit dat overigens niet op korte termijn omkeerbaar is! Na Ede gaan wij terug naar het appartement van Mok en Tjeerd in Leiden (die zelf in Belgie zijn) en we kunnen eindelijk doen alsof we ergens wonen (in plaats van het leven uit de koffer dat nu eenmaal kenmerkend is voor het verblijf in een hotel).

Zondag gaan we naar Van der Valk in Utrecht waar we hebben afgesproken met Shandrelica (09.30 uur) en Ruurd (11.00 uur). Met Ruurd - onze man in Sierra Leone - hebben we eindelijk weer eens echt contact na natuurlijk het wederzijds nieuwsbrief-contact dat tussen ons al heel lang wordt onderhouden. Met Shandrelica was het contact ook bijzonder plezierig en goed. Sinds ik haar heb leren kennen in havo-5 in 2014/2015 is ze inmiddels ontzettend gegroeid in haar volwassen-wording, haar blik op de wereld om haar heen en haar vermogen alle bevindingen goed onder (NL-talige) woorden te brengen. Heel geweldig!

Later die zondag zitten we in Wageningen in de tuin bij Jarko en Yvonne (en Lotte) en halen daar oude en meer recente herinneringen op. Met zijn allen eten we lekker en gezellig in het restaurant van Focus Filmtheater in Arnhem.

Maandag gaan Mia en Jan (na lekker te hebben uitslapen) naar de tandarts in Den Haag. Daarna dachten we nog even de brasserie bij het Mauritshuis of Robertos aan de Theresiastraat te bezoeken maar beide zaken waren dicht op de maandagochtend. Ok, dan kopen we wel wat koffie en een broodje langs de snelweg. Om twee uur zitten we heel genoegelijk in de schaduw in de tuin bij Peter en Marloe (schaduw en tuin als werkbaar compromis tussen buiten en toch enigszins koel ;-). De zon schijnt uitbundig en de weersvoorspellingen gaan in de richting van een hittegolf met misschien wel het breken van een 75 jarig hitterecord van 38,6 graden Celsius. We zien wel verderop in de week.

Dinsdag blijven we een beetje in de buurt van Leiden. In de ochtend doen we wat boodschappen, waaronder het laten maken van sleutels van de school, op verzoek van Rosie. Omstreeks half elf drinken we wat koffie met Ans bij de roeiclub waar ook Mia enige tijd heeft geroeid. We halen Robby op in Den Haag en gaan met hem lunchen (uitgebreid buffet) bij Van der Valk in Voorschoten. We brengen hem na afloop weer terug en gaan even binnen bij ons appartement in Den Haag. Best wel even bijzonder want lange tijd geleden voor het laatst gezien! In de middag praten (en eten) we bij met Rob, Tineke en Ed in Leiderdorp.

Woensdagochtend gaan we weer naar Middelburg. Eens kijken hoe het Emilia vergaat na een eerste paar dagen in haar nieuwe woonomgeving. Het gaat heel goed, hoewel een vervelend probleem zich voordoet: de wifi-voorziening op haar kamer werkt (nog) niet. In het begin lijkt het nog een technisch probleem maar gaandeweg krijgt het steeds meer het karakter van een bestuurlijk probleem: ergens in de keten verhuurder (villex), netwerkbeheerder (university college roosevelt [ucr]) en de school (hogeschool zeeland [hz]) lijken afspraken niet te zijn gemaakt of te worden nagekomen. We hopen dat dit "dingetje" snel zal zijn opgelost. Verder oefenen we - Emilia en Jan - wat met het openbaar vervoer: opladen van de ov-chipkaart, inchecken bij instappen, uitchecken bij uitstappen. In de middag zitten we heel gezellig in de tuin van Jules en Lucy. Samen met hen, Ellen, Ben en Erna genieten we van allerlei heerlijkheden en we praten alsof niemand ooit vijf jaar is weggeweest. Oh ja, vandaag blijkt met een meting van 39,3 graden Celsius in Eindhoven het 75-jarig warmterecord in Nederland te zijn gebroken.

Zo blijft een warmterecord 75 jaar in stand, een dag na het vestigen van een nieuw record wordt wederom een nieuw record gevestigd: donderdag 25 juli 2019, Gilze Rijen, 40,7 graden Celsius. Voor ons is het een rustige dag. Omstreeks half tien komt Caat langs en gaan we samen aan een terrasje in Leiden aan het water zitten. Genieten van passerende bootjes en boten. We doen wat boodschappen en halen spullen op bij het marathonbureau die we volgende week mee willen nemen naar Statia. We eindigen de dag op ons stamterras-van-eertijds: Strandhuys Katwijk (een naam waarmee Mia indertijd nog eens een gratis maaltijd heeft gewonnen). Vanzelfsprekend is het weerzien met Abie, Cindy en Anouschka allerhartelijkst.

Vrijdag gaan we voor een weekend naar de boerderij van Mok en Tjeerd in Belgie. Zij zijn zelf nu (tijdens de vakantieweken) daar waardoor wij gedurende deze periode in hun appartement in Leiden kunnen wonen. Eerst halen we Ipie op (moeder van Mia, Caat en Mok). Zij woont in Lisse. Vervolgens rijden we naar Sippenaeken - net over de Belgische grens, nabij Maastricht - alwaar Mattie een appartement huurt en werkt bij Auberge Le Barbeau. We lunchen er en daarna rijden we nog een uurtje door: tegen half drie zijn we in Burtonville (nabij Vielsalm in Belgie). We maken kennis met Kobus. Een verwaarloosde pup van ongeveer vier maanden die door Mok en Tjeerd in het bos is gevonden. Een heel erg leuk beest. Een heel rustig en ontspannen (maar ook regenachtig) weekend begint. De zoon van Tjeerd (Bo) en zijn vriendin (Raquel) zijn er ook. Zaterdagavond in de tuin (zittend in het "paviljoen") gebarbecued, zondagavond de restanten binnen gegrild.

Maandagochtend, na uitslapen en ontbijt, omstreeks elf uur vertrokken richting Nederland. Eerst brengen we Ipie naar Lisse daarna gaan we naar "ons" appartement in Leiden (dat van Mok en Tjeerd natuurlijk). Omstreeks half zes halen we Mac op van station Leiden Centraal en we gaan eten in het Strandhuys Katwijk aan het strand. Erg gezellig!

Dinsdag doen we Den Helder. Eerst naar Daan en Karin, daarna naar Mien en Wilfred. Het aardige van het contact met deze vrienden is dat, omdat we ze heel lang kennen (vanaf de KIM-periode, begin jaren zeventig) de gesprekken en de herinneringen gewoon weer worden opgepakt waar ze eerder zijn "neergelegd". En of dat nu een half, heel, vijf of tien jaar geleden is, maakt eigenlijk niet zoveel uit. Dat soort vriendschappen zijn ons heel dierbaar en het is fijn om ze te onderhouden.

Woensdag is een dagje Groningen en Friesland. Eind van de ochtend zijn we bij Dennis in Vriescheloo, vlak bij de Duitse grens. Natasha is er niet: die haalt haar moeder van Schiphol en blijft een paar dagen in Amsterdam. Het is gezellig en fijn om te horen dat het goed gaat met beiden. Heugelijk nieuws: binnenkort is er een huwelijk en weer een maandje later wordt een geboorte gevierd. In de middag zijn we bij Hans en Manon in Franeker. Rik en Cora komen ook (met de hond Dobby, een Mechelse herder die het niet zo op katten heeft begrepen ;-). We praten lekker bij en genieten van een heerlijke maaltijd.

Donderdag beginnen we weer in Groningen (Baflo). We gaan naar de ouders van Geertruida waar zijzelf ook is. Van een eerder bezoek aan Statia was het de moeder bekend dat zelfgemaakte appeltaart door Jan als een toptractatie wordt beschouwd dus al voorafgaand aan ons bezoek kregen we de melding dat "de voorbereidingen werden getroffen". Het was allemaal heel lekker, gezellig en ontspannen. Later die dag gaan we naar Dieren, op bezoek bij Maaike. Ook met Ab en Maaike is er de langlopende vriendschap. Het doet ons goed te zien dat Maaike na het overlijden van Ab vorig jaar, met kleine stapjes voortgaat op het pad van een leven zonder fysieke aanwezigheid van Ab. We praten over de recente Noorwegen-cruise van Maaike en haar zus. Dat reizen smaakt naar meer, dus je weet maar nooit: misschien komt Maaike nog eens langs op Sint Eustatius!

Vrijdag gaan we nog eens langs in Middelburg. Kijken in hoeverre Emilia is gevestigd en ingeburgerd. En dat gaat best goed. We lopen eens langs de wasmachine en de droger: alles bij elkaar op 40 of 60 graden moet lukken en "kastdroog" is een mooi standje voor de droger (en niet vergeten het waterreservoir te legen na elk gebruik!). Inloggen bij de bank, het betalen met de bankpas of de app op de telefoon: het heeft allemaal geen geheimen meer voor Emilia. Digid is in orde. Alleen nog een enkel formulier ten behoeve van de studiefinanciering en MijnDuo kan ook worden gebruikt. We lunchen heel gezellig bij Le Penseur in Middelburg. Daarna gaan we weer naar het noorden. In Leiden hebben we afgesproken met Clarisse (voormalig Directeur Stenapa, Statia) en ook met haar gaan we naar het Strandhuys Katwijk. Ook nu weer gezellig gepraat (o.a. over Statia) en heerlijk aan het strand gegeten.

Zaterdag is het alweer onze laatste dag in (Europees) Nederland. Rond een uur of tien zijn we in Lisse om Ipie gedag te zeggen. In Leiden pakken we onze spulletjes weer in, een deel van die spulletjes leggen we weer terug in Den Haag en dan gaan we naar Kyra in Rijswijk. Zij brengt ons naar hotel CitizenM op Schiphol. Zaterdag eind van de middag komen Henk en Margreth nog even langs in CitizenM. Margreth heeft tot voor kort gewerkt bij RCN/SZW en kent daardoor de lokale Statiaanse situatie. Henk heeft ervaring in het onderwijsdomein en is (maatschappij)kritisch van huis uit. Kortom, we hebben boeiend gesprekken zo op de valreep van ons vertrek.

We overnachten - als gemeld - in CitizenM (kleine maar futuristische kamer) en hoeven maar een klein stukje te lopen tot aan de vertrekhal. Natuurlijk "doen" we een saucijzenbroodje: we gaan immers weer vliegen. Omstreeks het middaguur gaan we het vliegtuig binnen en een kleine negen uur later staoppen we op Sint Maarten weer uit. Het is daar dan ongeveer drie uur in de middag. Omstreeks zeven uur zijn we weer op Statia. Luuk haalt ons op en brengt ons thuis. Dit deel van de vakantie zit er op. Over een week of twee begint de school weer. We zijn weer thuis in Statia en pakken we het leven aldaar weer op. We hebben in tweeeneenhalf a drie weken ongeveer 4500 kilometer gereden. De komende weken en maanden doen we het weer wat rustiger aan ;-))

Afscheid nemen is met name voor Mia steeds lastig, waar het vertrek vandaan ook is. Ze relativeert dat: als je op plaatsen woont waar je het naar je zin hebt, maak je vrienden. Vertrekken betekent afscheid nemen van familie en vrienden en dat is vervelend. Maar als je dat wilt voorkomen moet je op 1 plek gaan wonen en vooral niets veranderen. Dan is het wel veilig maar dat is toch niet de manier waarop we willen leven! Over vrienden gesproken: we hebben een tamelijk vol programma afgewerkt en hebben niet iedereen bezocht die ons dierbaar is. Het is niet anders. Een volgende keer in (Europees) Nedeland komen we vast ook langs bij hen, die we nu noodgedwongen niet hebben bezocht.

Tot een volgende keer!

Mia en Jan.