Statia, 8 september 2016.

Vrienden,

Zaterdag 6 augustus gaat Jan naar Sint Maarten voor slechts een dag. We hadden afgesproken met de verkoper van onze nieuwe auto dat ik dan met het geld langs zou komen. Samen met Kenneth bereiden we de administratie voor: Kenneth zorgt voor de verscheping in de loop van de volgende week. Woensdag 10 augustus arriveert ons nieuwe voertuig op ons eiland en kan de Ford Escape in de verkoop! Het blijkt dat een van de werknemers die ons dak hebben vervangen - die ene uit St Kitts - wel belangstelling heeft. We zien wel waar het op uitdraait...

De eerste week na onze vakantie zijn Berry en Stanny nog bij ons te gast. Zondag 7 augustus vertrekken ze weer met in hun bagage herinneringen aan vier weken met mooie ervaringen op een bijzonder eiland! Onze vakantie gaat verder maar loopt ten einde. Op 11 en 12 augustus viert het ECE haar eerste lustrum. Dat gebeurt met een conferentie waarin diverse leuke en leerzame workshops alsook een keynote speaker (Keith Brown: Mr I'm possible) die op een bijna opzwepende manier zijn inspirerende boodschap brengt. In zijn optreden betrekt hij ook mensen uit het publiek en zo komt het dat ook ik wordt aangewezen om naar het podium te gaan. Juist op dat moment (zo blijkt de dag er op) heeft de fotograaf van de Daily Herald een foto gemaakt. Op die foto zie je verschillende mensen die op de muziek klappen en heen en weer wiegen. Ik ben daar niet zo van dus ik sta in een vrij statische houding te wachten op de dingen die komen gaan. Tja, zo zitten mensen soms in elkaar ;-)

Op maandag 8 augustus ontvingen wij - via mijn broer Hans, die bij Boskalis werkt - een overlijdensbericht van Eric Holman. Eric was een collega bij de marine, en meer in het bijzonder: bij de Onderzeedienst en bij de Stichting INST, waarmee wij indertijd onder meer de museumonderzeeboot Tonijn hebben opgeknapt (of: museabel gemaakt). Eric heeft op een gegeven moment de marine verlaten en is bij Boskalis gaan werken. Vorig jaar is alvleesklierkanker bij hem geconstateerd en nu, een jaar later, is hij dus overleden. Heel triest allemaal.

Dan breekt de week aan waarvoor wij allen (docenten en ander personeel op school, en op de andere scholen op het eiland) de zomervakantie een week moesten inkorten: de week waarin onze examens in de Engelse taal worden gehouden. In 2014 is immers besloten de instructietaal op de Statiaanse scholen Engels te laten zijn. Reeds anderhalf jaar bereiden docenten van de University of St Martin ons voor op het examen op C1-niveau (waaruit een certificaat voortvloeit op B2-, C1- of C2-niveau). In de eerste vier dagen van deze week (voor mij: woensdag 17 augustus) zijn de mondelinge toetsen gepland. Per sessie worden twee of drie kandidaten geacht een gesprek te voeren over allerhande onderwerpen onder leiding van de examinator. En op vrijdag 19 augustus doen wij allemaal onze schriftelijke toetsen (luisteren, schrijven en gebruik van de Engelse taal). Over een maand - begin oktober - horen we op welk niveau wij zijn blijven hangen, gestrand of net aan zijn geeindigd. Meer informatie over taalniveaus? Zie onder meer links naar een uitleg in een commerciele omgeving of bij een universiteit.

Deze weken zijn voor Scubaqua heel rustig. Dat gaf ruimte voor Mia om mee te varen met de Yellow Boat op donderdag 18 augustus. Jan gaat duiken en Mia vaart mee. Het is voor haar voor het eerst dat ze ons eiland vanaf de zee bekijkt. Ze heeft er van genoten. Mike is kapitein en ze hebben gezellig met elkaar de wereld verbeterd (en ondertussen natuurlijk aan de oppervlakte komende schildpadden gespot!).

Dan begint (eindelijk) het nieuwe schooljaar weer. Maandag 22 augustus beginnen alleen de docenten met een algemene vergadering en een teamvergadering. Allemaal heel ontspannen. In de middag bereiden we de boekenuitgeefsessie voor die vanaf ongeveer half zes staat gepland. Alle leerlingen met hun ouders of begeleiders komen dan hun boeken halen, en hun rooster. Wij - docenten - hebben dan ook inzicht in ons rooster. Het is de verwachting dat na enkele weken dit rooster wel weer plaats zal maken voor een nieuw rooster waar de eerste omissies dan uit zijn weggehaald, maar goed: we hebben in ieder geval een beginpunt! En dan begint dinsdag 23 augustus dan ook echt de school. Het rooster geeft mij op dinsdag de eerste vijf uur vrij maar omdat op deze eerste echte schooldag een Assembly is gepland ben ik toch om half acht op school! Ik heb er zin in om van dit, voor mij derde schooljaar weer een succes te maken. Natuurlijk kan ik me nu al verheugen op een hoog slagingpercentage voor de havo aan het eind van het jaar maar dit jaar ga ik ook wiskunde D geven voor twee leerlingen waarop het predikaat "wiskunde-bolleboos" van toepassing is. Geheel in lijn met de landelijke, of misschien nog wel breder te trekken observaties zijn het twee meiden. Wiskunde D is een voor onze school (en voor mij!) een nieuwe ontwikkeling (die hooguit twee jaar duurt omdat de havo uitfaseert, ten gunste van het Engelstalig curriculum onder het CXC-regime) die ik natuurlijk succesvol wil laten zijn! Meer weten over CXC en CSEC? Klik op de links...

Donderdag 25 augustus is er een voorlichting gepland voor de bewoners van Statia over de stand van zaken van de overheid. De voorlichting wordt geleid door de commissionar (wethouder) onder wier verantwoordelijkheid Financien valt. Inhoudelijke voorlichting wordt gegeven door het hoofd van de afdeling Financien (een ambtenaar dus) en het hoofd van het cluster (door de Nederlandse overheid) ingehuurde KPMG-accountants die zijn ingevlogen om orde op zaken te stellen. Heel veel wijzer zijn we niet geworden. Soms bekruipt ons de gedachte dat het vooral ontbreekt aan de echte wil om de zaken op orde te krijgen. De huidige commotie komt - in die gedachte - vooral voort uit het feit dat de Nederlandse overheid onze lokale overheid het mes scherp op de keel lijkt te zetten. We zien wel waarheen het zich ontwikkelt.

En als de school amper is begonnen gaan wij (Mia en Jan) een weekje naar St Kitts en Nevis. De dinsdag-, woensdag en donderdag in die week zijn er workshops waarin docenten op St Kitts in diverse vakken hun ervaringen evalueren met CXC. Leerzaam dus! Onze reis er naar toe is wel vermeldenswaardig. St Kitts kunnen we vanaf ons eiland zien liggen, zowel vanaf de Botanical Garden als vanaf Fort De Windt (Whitewall) heb je een mooi uitzicht op dit eiland. Als er niet zoveel stroming zou staan zou je kunnen zeggen: dat is te zwemmen! Maar om er met het openbaar vervoer te komen moet je eerst vliegen naar Sint Maarten en vanaf daar via het vliegveld van Nevis (een klein eilandje, behorende tot St Kitts en Nevis) naar St Kitts. De vlucht vanaf St Maarten was zo weinig bevolkt (en de vertrekhal zo leeg) dat het Winair-personeel gewoon in de hal liep en mensen aansprak: "als u mee wil met de vlucht dan moet u nu met mij meelopen".

Eenmaal op St Kitts hebben we ons onderkomen (het Culture House) gezocht, althans dat deed de taxichauffeur voor ons. En nadat we ons aldaar hadden geinstalleerd hebben we een auto gehuurd (let op: links rijdend verkeer!). Dat ging door tussenkomst van het stel dat het Culture House runt: John en Tina (een bijzonder aardig en gastvrij stel dat ons elke dag weer van de nodige tips voor invulling van onze dagen voorzag). Aan het eind van de dag vroegen ze heel belangstellend hoe de dag was ervaren. Zaterdag hebben we de noordelijke kant rondgereden: ongeveer dezelfde tour die het treintje ook maakt (zoals we hebben beschreven bij onze cruise waarin we dit eiland ook hebben bezocht).

Zondag zijn we naar Brimstone Hill Fortress geweest, een fortificatie die is gelegen op een hoge heuvel met uitzicht op onder meer Sint Eustatius (wij hebben een selfie gemaakt met ons eiland tussen ons in). Volgens onze gastheer John is de strategische betekenis van de fortificatie te betwijfelen en zou het indertijd eerder betekenis hebben gehad als bewaarplek van veel geld, als ware het Fort Knox in de Verenigde Staten. Later die dag zijn we op bezoek geweest bij Caribelle Batik in Romney Manor geweest. Zoals de naam al zegt: een mooi landhuis met daarin veel mooi batik, zowel te koop als een demonsttatie hoe het te produceren. Deze demonstratie wordt gedaan door Yvette die een zus Louise blijkt te hebben die op Statia woont. We menen een beeld te hebben over wie het zou moeten gaan: ons dorp is maar klein, nietwaar...

Maandag gaan we naar het in het zuidoosten gelegen schiereiland: een wat typische benaming wanneer je bedenkt dat het schiereiland via een een smalle landengte is verbonden aan het "vasteland" dat zelf eigenlijk ook een niet zo heel groot eiland is. Helemaal in het zuiden is er Majors Bay vanwaar de ferry (Sea Bridge) vertrekt naar het naastgelegen eiland(je) Nevis. Rond de landengte waarmee het schiereiland aan de rest van St Kitts is verbonden zijn er de hotels (w.o. het al het overige dominerende Mariott) en de vele strandtenten aan o.m. Frigate Bay en South Friars Bay.

Dinsdag tot en met donderdag is er de workshop die ons doel was om naar hier te gaan. Het blijkt een workshop voorafgaand aan het komende week beginnende schooljaar, op initiatief van het lokale ministerie van Onderwijs waarbij alle docenten in het voortgezet onderwijs in St Kitts & Nevis per vak de ervaringen van het afgelopen jaar met elkaar uitwisselen en kennis nemen van de nieuwe ontwikkelingen. Zo blijkt voor wiskunde een nieuwe syllabus in gebruik te worden genomen die door een docent aan de universiteit van Guyana - namens het CXC - met ons wordt doorgenomen. Ik zeg "ons" omdat Rosalie (directeur GvP-school) had geregeld dat ik deze workshop kon bijwonen. Met mij was er nog een collega van de GvP-school maar zij maakte deel uit van een soortgelijke workshop in een ander vak.

Vrijdag hebben we Nevis bezocht door eerst naar Majors Bay in het zuiden te rijden en vervolgens per ferry naar Nevis te varen. Nevis is een mooi eiland dat qua aankleding veel gelijkenis vertoont met wat wij ons voorstellen van de Kanaaleilanden Guernsey en Jersey (zo geformuleerd omdat wij daar eigenlijk nooit echt zijn geweest). Heuvelachtig terrein met mooie, maar niet perfecte, huizen met grote, goed onderhouden tuinen. De lokale golfbaan ligt er ook kortgeknipt bij en het is werkelijk een genoegen om een rondje eiland te doen. De hoofdstad van het eiland is Charlestown dat eigenlijk een heel pittoresk dorpje is. We ontbijten heel ontspannen bij Le Cafe des Arts, aan de boulevard van Charlestown, naast het historisch museum van Nevis. We vervolgen ons rondje - met de klok mee - en stoppen in het zuiden bij de Botanical Gardens, een weliswaar niet zo groot "toppertje" van het eiland. In het tuinhuis genieten we van het lokale drankje Purple Rain en van het mooie uitzicht. We stoppen aan de rand van Charlestown bij Bath, lokale warmwaterbronnen, net als de geysers van IJsland, zo warm doordat ze ontstaan ergens diep onder de grond die in deze omgeving nu eenmaal vulkanisch (en dus warm) is. Ten slotte drinken we nog een colaatje bij Sunshines, een strandtent alwaar we de hartelijke groeten overbrengen van onze gastheer John aan de hier werkende "Sunshine" en "Smoothy". Omstreeks half vier in de middag vertrekt onze ferry weer, op weg naar St Kitts. We eten wat bij strandtent Shiggidy Shack en zijn om een uur of acht weer "thuis".

Zaterdag doen we het rustig aan. Eerst een eenvoudig ontbijt bij John en Tina en omstreeks half elf beginnen we met onze tour. Weer een rondje als op de eerste dag (tegen de klok in, om de noord) en we kijken goed rond bij Ottley Manor: een hotel en restaurant. Weliswaar is dit alles momenteel gesloten maar desondanks krijgen we een goede indruk van de mooie (Britse?) inrichting van dit landgoed. Meer naar het noorden zien we de Black Rocks en we ronden af voorbij Basseterre bij de strandtent The Dock. We hebben daar internet, we eten wat en we lezen wat. Om een uur of vier gaan we weer naar "huis". Onze week St Kitts en Nevis zit er op: morgenochtend vliegen we weer via St Maarten terug naar St Eustatius.

Zondag 4 september zijn we weer terug. Maandag 5 september begint de routine weer (wel een leuke routine: lesgeven! nog lang geen sleur!). Je zou zeggen: "genoeg materiaal voor de nieuwsbrief, even de foto-albums goed rangschikken en klaar is Kees. Maar dan gebeurt er iets vreselijks! Bas de Haan, tot voor kort onze gymleraar en juist dit jaar vertrokken voor een nieuw schooljaar bij het Milton Peters College op Sint Maarten rijdt dinsdagmiddag een rondje met zijn sportfiets (dat deed hij hier op Statia ook bijna elke dag) en komt daarbij in botsing met een auto. Bij aankomst in het ziekenhuis blijkt Bas te zijn overleden. Hij was nog geen dertig: dit nieuws is zo onwerkelijk dat we er allemaal erg ontdaan van zijn! Woensdagochtend is er een Assembly op school waarna leerlingen en mentoren nog even napraten. Deze woensdag is er verder geen les meer. Hoe dit verder loopt merken we komende week wel weer maar daarover schrijven we in een volgende nieuwsbrief.

Tot dan, hopelijk onder minder trieste omstandigheden!

Mia en Jan.

Noot: Deden wij in vorige nieuwsbrief een beetje lelijk over hotel Alegria op Sint Maarten? Dan moeten we dat nu wel even rechtzetten: het management heeft ons klachtmailtje heel correct beantwoord en het naar ons idee te veel betaalde keurig terugbetaald! Eind goed, al goed!