Statia, 9 november 2019.

Vrienden,

Na het dagje uit naar St Kitts ivm techers appreciation day en het banquet op zaterdagavond (met de toekenning van een award) begon de week van de herfstvakantie. Aan een kant lekker rustig, hoewel aan de andere kant toch wel weer de nodige afspraken lagen te wachten. Sommige van deze afspraken betroffen bijles maar ik heb ook met Marietza een businessplan (en de presentatie ervan) voorbereid. Haar presentatie, zo hoorde ik achteraf, verliep succesvol en het gepresenteerde plan oogste lof, dus nu maar even afwachten of de autoriteiten en geldschieters akkoord gaan. Even wat geduld oefenen lijkt het devies.

Dinsdag 8 oktober zaten we in de middag bij Scubaqua een beetje te genieten van de ondergaande zon en de ruisende zee. Een soort van "met ogen dicht en rustgevend" Katwijk-gevoel, hoewel we, wanneer eenmaal weer in Katwijk wellicht weer spreken van het superieure Scubaqua-gevoel. En zo lijk je telkens te verlangen naar een plek waar je nu net niet bent. Gelukkig hebben we niet altijd het gevoel waarbij je een vergelijking zoekt naar iets waar je niet bent: daarvoor is het wonen en leven op Statia van alledag eigenlijk veel te leuk.

Van zwemmen in zee komt het op dit moment ook niet elke dag meer. De instap in zee is niet altijd gemakkelijk (met name niet voor Mia) en we hebben dan ook best wel wat meer het zwembad van Golden Era Hotel opgezocht. In het zoutwaterzwembad genieten van een Pina Colada heeft ook wel weer wat. Sinds de orkanen Irma en Maria (2017) is de vanzelfsprekende en glooiende inloop in zee over het vlakke, donkere zand achter Scubaqua niet meer zo vanzelfsprekend. Er is niet zo veel zand en je moet steeds rekening houden met steentjes, stenen en afstappen onder water naar dieper gelegen rotsblokken tot je voldoende diep in het water bent om gewoon verder te dobberen. Met name voor Mia is dit telkens weer een soort van uitdaging. De zee uitkomen gaat in omgekeerde volgorde (logisch, nietwaar?!) waarbij Jan eerst de kruk van Mia van het strand haalt waarmee ze gemakkelijker houvast vindt om weer uit zee te komen.

Qua eten is het hier af en toe net een studentenhuis: rijst, gebakken ei en banaan, macaroni met geraspte kaas en smac, een kop erwtensoep met extra rookworst, dat soort dingen. Ook hebben we bij Duggins Kefir ontdekt: een soort van melkprodukt dat samen met een banaan of kiwi een redelijke ontbijtinvulling lijkt.

Op 15 oktober 2019 wordt met enige ophef (praatje, drankje) een formele start gemaakt met de nieuwbouw van het vliegveld. Een project dat met enige bombarie is aangekondigd en waarvan wordt gesteld dat het per november 2020 zal zijn afgerond (nieuwe verkeerstoren, nieuwe vertrekhal). Met het oog op bijvoorbeeld het wegenrenovatieproject (waarvan nog zo goed als niets te zien is) zou ik denken "blaas nu niet te snel zo hoog en ambitieus van de toren", maar op dergelijke, adviserende woorden zit de regeringscommissaris natuurlijk helemaal niet te wachten. En al helemaal niet uit onze koker. Maar goed, wij stonden gewoon in het publiek te luisteren en het onze ervan te denken.

Op 16 oktober 2019 is er een workshopdag van ECE in Lions Den waar ook Mia bij aanwezig is. Naast serieuze bijdragen is men hier ook dol op afwisseling met een "energizer" dat in beginsel van alles kan zijn zo lang iedereen maar even los komt van zijn of haar stoel. Mia heeft zelf niet meegedaan maar wel genoten van een onvervalst hoofd-schouders-knie-en-teen.

Op 22 oktober 2019 viert Nora haar 70e verjaardag. Het feest pakt groots uit met een diner in Lions Den. Sommige genodigden zitten buiten te dineren, zo druk is het. Wij zijn ook genodigd en het is heel gezellig allemaal. Wij blijken - geheel toevallig - tegenover twee zussen te zitten die beide (natuurlijk beide, zussen toch...) tante zijn van Shandrelica.

Op 26 oktober 2019 is er op het grasveldje naast het parkeerterrein van de Bethel Methodist Church een "soup sale". Mia heeft daartoe erwtensoep met Gelderse rookworst gemaakt (volgens het roeien-met-de-riemen-die-je-hebt recept van Mia). Statianen komen primair af op soep die ze kennen maar na enige tijd werd er toch ook soep van Mia afgenomen (die echt heel lekker was). Aan het eind van de sale bleef er nog zo veel over dat we in de avond bij Frida en Etienne het restant hebben opgegeten.

Volkomen onverwacht maar daarom wel zo leuk ontvangen we 27 oktober 2019 een uitnodiging van Ray Thuis om een biertje te drinken bij Old Gin. Hij moest hier voor een avond zijn, wist dat wij hier waren en zo is het gekomen. Ray was directeur FEZ bij Defensie toen ik in (of in elk geval omstreeks) 2003 ook bij die directie aantrad. We hebben heel gezellig bijgepraat: een beetje over toen maar vooral ook over nu. Doen we vast nog eens.

Op 30 oktober 2019 is er een Science Cafe bij CNSI en op 7 november een presentatie van Stenapa bij Yumi Tumi. Bij die laatste kon Jan er niet bij zijn (Mia wel) omdat die dag de rapporten door de mentor worden uitgereikt aan de ouders. En, tja, ik ben de mentor van A5 (11 studenten) dus ik zat tot ongeveer zeven uur op school. Omdat het regende was teruglopen van school naar Yumi Tumi geen aardige optie maar gelukkig kon ik meerijden met Astrid die vanweg de rapportavond juist even op school moest zijn. Sprekend over de rapporten moet ik ook weer even denk aan de testweek. Met wiskunde voor A5 hebben we een volledig CSEC examen (paper 1 a 90 minuten, paper 2 a 2 uur 40 minuten) gedraaid. Voor de meeste A5 studenten was hier toch wel sprake van een wake up call. Gelukkg hebben we nog een paar maanden voor het echte examen plaatsvindt...

Op 31 oktober 2019 loopt de borstkanker awareness maand af en wordt een bijdrage overhandigd aan de daartoe bestaande stichting op het eiland. Dat gebeurt allemaal bij gelegenheid van een Assembly op school waarbij ook enige voorlichting van dokter Schobbe.

Dan nog iets anders. De gemiddelde Statiaan die je op straat tegenkomt is van nature zelden uitbundig. Een eenvoudige vraag als "hoe gaat het ermee" zal niet gemakkelijk een "geweldig" opleveren. Altijd is het een beetje zuinigjes en met het nodige voorbehoud. Een greep: "so far so good", "god spare life", "not too bad", "gods willing", "from now you are on you own".

Het gemak van Google is alom bekend en ook ik maak geregeld gebruik van Google translate. Eigenlijk vind ik de vertaalsite www.deepl.com nog beter. Soms is het ook wel weer lachen. Neem nu "Mia van Deelen", dat wordt "Mia of Parts" en "meneer Proper" wordt "sir Clean". Lachen, toch?

Naar aanleiding van mijn briefjes (briefje 1 en briefje 2) aan Staatssecretaris Knops word ik geacht vrijdag even langs te gaan bij de regeringscommissaris. Hoe dat afloopt schrijf ik wel weer in een volgende nieuwsbrief. Ook over onze belevenissen bij het DP weekend (vandaag en morgen) schrijf ik wel in een volgende brief.

Voor nu: prettige zondag en tot de volgende keer!

Mia en Jan.

Sint Eustatius