Sint Eustatius |
Foto's van deze periode (het bijschrift per foto staat onder de i van informatie [rechtsboven])
Aardbeving tussen Venezuela en Trinidad
Eerste schooldag (alleen voor docenten)
Lekke band op English Plantation
Statia, 31 augustus 2018.
Vrienden,
Het is augustus geworden: nog 3 weken te gaan alvorens de school weer begint. Ja, ik mag dan tot de beroepsgroep "onderwijs" zijn toegetreden: dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik zomervakanties van ongeveer zes weken plezierig vind. Ik vind ze veel te lang. Maar goed, er zit niets anders op. Vrijdag 3 augustus gooi ik een boel oude schoolboeken weg (echt definitief: bij de wasteplant, ze worden verbrand). Het doet wel een beetje pijn maar de havo faseert uit op onze school en bovendien is de druk verouderd waardoor ook elders de boeken gewoon niet meer te gebruiken zijn.
Ook (oud-)leerlingen vliegen uit. We weten niet altijd van iedereen wanneer maar als we het weten en het past een beetje in onze agenda dan proberen we even langs het vliegveld te gaan om ze uit te zwaaien. Een aantal heb ik in een vorige nieuwsbrief al genoemd maar inmiddels zijn het er al weer meer. Zondag 5 augustus vertrekken Emilia en Mayroli naar Curacao. Woensdag 8 augustus Naihla naar Sint Maarten en maandag 13 augustus Lenaria via Curacao (langs de USA-ambassade om het visum op te halen en daarna door) naar Miami. Dat Saskia zaterdag 11 augustus al was vertrokken naar Curacao hoorde ik een dag te laat en Gervaughn en Camberley heb ik op de dag van hun vertrek naar Amerika (17 augustus) een goede-reis-berichtje gestuurd: hun vertrek was ons te vroeg op de dag, we lagen nog in bed.
Zondag 12 augustus om 13 uur is er een radio-interview met Mervyn Stegers over de voortgang van "alles" op Statia. Wij volgden de uitzending op Facebook terwijl we op het terras van Harbour Club zaten. Hij deed het zo slecht nog niet en bovenal: hij bleef kalm en beleefd. Dat laatste is van belang als je bijvoorbeeld via de radio de vraag "are you a racist" krijgt voorgelegd. Een puntje van kritiek (dat ter sprake kwam en dat wij van harte delen) betreft de communicatie over de voortgang in alle projecten met de bevolking. Je kan voortgang niet altijd goed zien en als je er dan ook nog eens nauwelijks over communiceert dan geef je dus ruimte aan geluiden als "wat is er nu eigenlijk veranderd? er gebeurt immers niets!". 13 september vindt in de Commissie Koninkrijksrelaties (van de Tweede Kamer) een bespreking plaats betreffende het (verantwoord) bestaansminimum in Caribisch Nederland. We kijken ernaar uit!
Omdat Margreth haar werkzaamheden op Bonaire beeindigt doet ze een afscheidstoernee langs de eilanden en Henk is er deze keer ook bij. Van 18 tot 22 augustus zijn ze op Sint Eustatius en we hebben ruim de gelegenheid om bij te praten. Zaterdag rijden we rustig met ze rond over de ongerepte vlakte van de English Plantation wanneer plotseling een luide knal direct gevolgd door een flink gesis wordt gehoord en ja hoor, mijn linkerachterband is zo plat als een dubbeltje. Na enig "rommelen" hadden we (uiteindelijk) het reservewiel gemonteerd en hebben we onze weg naar de "bewoonde wereld" vervolgd. Zondag maken Margreth en Jan twee mooie duiken en dan is het (gelukkig) eindelijk maandag: de school begint weer! Henk gaat dinsdag mee naar de opening van het schooljaar. Woensdag brengt Mia hen naar het vliegveld voor vlucht naar Saba. Het waren heel plezierige dagen, lekkere gesprekken, ervaringen uitgewisseld, gelachen en met elkaar gegeten. We zullen de bezoeken van Margreth aan Statia missen.
Een week of twee geleden zaten we te lunchen bij Harbour Club en we waren in gesprek met enkele Amerikanen van Nustar die ook kwamen lunchen. Als het dan even gaat over eten en het volgen van een dieet, zegt Mike (een rondborstige Amerikaan) ineens dat hij - ik schrijf het nu even fonetisch - een aanhanger is van het siefoed-dieet. Wij dachten "wat is dat nu weer", een dieet op basis van vis (immers seafood), maar nee hij bedoelde seefood en maakt een beweging met zijn vingers naar zijn ogen en dan naar de tafel. Hij bedoelt "ik zie het eten en dan eet ik het op". We hebben er hartelijk om gelachen en eigenlijk herkennen we dat dieet zelf ook wel... ;-)
Het is 20 augustus. Weliswaar alleen voor docenten, overig personeel en bestuur, maar de school begint. Een gezamenlijk ontbijt en ander vermakelijk spul (spelletje, presentatie: dat soort dingen) en aan het eind van de dag het uitreiken van de lesroosters (door de mentoren) aan de leerlingen. Dinsdag 21 augustus begint het nieuwe schooljaar echt, met een Assembly waarna de lessen aanvangen. Mijn lesrooster kent voor dinsdag slechts twee lesuren: een rustige start!
Sowieso mag ik niet klagen: dinsdag- en woensdagochtend alsook vrijdagmiddag heb ik vrij. Maandag is eigenlijk de enige dag die zo goed als helemaal vol is gepland. Ik geef les aan havo 5, waar ik ook dit jaar weer mentor van ben, en aan Academic 3 en 4. In de laatste groep doe ik - voor een kleine selectie - ook Additional Mathematics dat de leerlingen mijns inziens naar een niveau tilt dat misschien dan niet vwo is maar daar toch dichter bij ligt dan bij havo. Ik hoop eens ook Nederlandse deskundigen te overtuigen hiervan.
Op 21 augustus vernemen we via Whatsapp uit Noorwegen (Yolmara, afkomstig uit Venezuela) dat een aardbeving bij Venezuela heeft plaatsgevonden. Of wij er ook last van hebben gehad. Nee, gelukkig niet. Het epicentrum ligt toch al gauw ongeveer duizend kilometer hier vandaan.
Zondag 26 augustus gaan we eerst naar het vliegveld om Revinio en Jose uit te zwaaien. Ook voor hen begint het nieuwe schooljaar in Europees Nederland: de vakantie zit er op! Daarna de kerkdienst die deze zondag teachers en students als centraal thema kennen. ZDijah "doet" de dienst - en dat doet ze goed! - en van de verschillende scholen (niet alle...) zijn er bijdragen zoals zang, dans, proza en video.
Bijna hadden we hier ook melding gemaakt van de Taste of the Cultures: die zou gisteren (donderdag 30 augustus) plaatsvinden maar het heeft die dag zo goed als de gehele dag geregend dus dat ging niet door. Morgen (zaterdag) organiseert Paramira een Indonesische hap. Wij gaan natuurlijk ook! Daarover schrijven we dan weer in de nieuwsbrief van volgende maand. Het is nog net augustus, dus deze brief gaat er nu uit!
Groet en tot de volgende keer,
Mia en Jan.