Statia, 2 april 2019.

Vrienden,

Na de vakantie (Dominica) begint uiteraard de school weer. In mei zijn de eindexamens er al weer en in april worden de profielwerkstukken gepresenteerd door de havo-examenkandidaten. Collega Etienne is de algeheel coordinator van dit profielwerkstukkenfestijn maar elke student heeft ook een begeleider als het vakgebied buiten dat van Etienne ligt. Zelf begeieid ik Aleeke en India die beide een economisch georienteerd onderwerp hebben, vanzelfsprekend passend in hun EM-profiel.

Een van de redenen dat we zaterdag 2 maart terug zijn gekeerd op Statia is dat we de 4th Annual Solo Gospel Competition op zondag 3 maart in de Community Center niet wilden missen. Dat hebben we dan ook niet en het was een heel genoeglijke avond!

Op 6 maart is er een sessie op school gericht op de nieuwbouw van onze school. Daar is al eerder sprake van geweest maar daarna werd het weer een tijdje stil. En nu leeft het weer op. Het begint allemaal met een zgn. Programma van Eisen, waarmee vervolgens een architect aan het werk gaat. In mijn beleving (en al helemaal op een eiland als Statia) moet een school gewoon zijn, zoals een school in de basis is: een trosje lokalen met voldoende ruimte er om heen en de juiste middelen om theorie- en praktijklessen te organiseren. Maar zo eenvoudig ligt dat natuurlijk niet. We werden met zijn allen gevraagd naar functionaliteiten die in het nieuw te ontwerpen complex een plek zouden moeten krijgen. Kortom, hoe je van een eenvoudige vraag ook een heel moeilijke kan maken. Dit complexiteit verhogende project kost natuurlijk ook weer extra geld en het leidt ongetwijfeld over een paar jaar naar zoiets als er nu ook is, maar dan moderner.

Ten behoeve van de CXC-studenten is er ook een administratief aandachtspuntje. Het is schoolbeleid dat studenten eerst allemaal een CCSLC-examen afronden waarna het resultaat van dit examen bepalend is voor de selectie voor CSEC of voor CVQ. Het CCSLC wordt gezien als een startkwalificatie. Het CSEC-niveau komt nog het dichtst bij het havo-niveau. Het niveau van CCSLC zoals gedefinieerd in de CXC-syllabus is lager: ongeveer vmbo-b of -k en CVQ is wat in Europees Nederland mbo is. Voor wat betreft de wiskunde moeten (schoolbeleid) dus eerst de CCSLC-examens worden afgerond. En alvorens je aan dat examen mag deelnemen moeten eerst de SBAs zijn gemaakt.
Noot: Voor het geval dat het duizelt vanwege de afkortingen, hierbij een kleine opsomming (zie ook https://www.cxc.org/ en ga naar "Examinations" in het menu). In het CPEA staat beschreven waar de leerlingen aan moeten voldoen wanneer zij de lagere school verlaten. Daarna volgt het voortgezet onderwijs: voor ons is relevant alles tot (niet tot en met) CAPE. CAPE is het vwo van CXC. CSEC houdt het midden tussen havo en vmbo-t, hoewel de module Additional Mathematics dichter bij het vwo- dan bij het havo-niveau ligt. CCSLC is de laagste vorm van "secondary education" en is vergelijkbaar met vmbo-b of vmbo-k. Het schoolbeleid is er op gericht alle leerlingen in elk geval het CCSLC mee te geven. Daarna een keuze te maken voor CVQ (zeg maar het mbo) of voor CSEC (als genoemd: ongeveer vmbo-t en/of havo).

Op 9 maart is er een diner in het kader van Womens Day in Lions Den. Mia gaat er ook heen. Ze had zich al een tijdje geleden opgegeven en opeens bleek ze niet te zijn ingeschreven. Dat was een teleurstelling. Maar gelukkig kwam alles toch weer goed: degene die een inschrijvingsfoutje had gemaakt heeft dit foutje weer goedgemaakt en dus was Mia er ook bij!

Inmiddels is het ook al weer maart, bijna april: we gaan weer naar de zomer. Ja, het klinkt misschien wat verwend en overdreven maar het wordt nu in deze dagen absoluut weer voelbaar warmer. Ook in zee!

Natuurlijk kennen we de app Google Translate. Voor het gewone huis- tuin- en keuken-engels werkt dat uitstekend. Je kunt ook hele lappen tekst in een keer mee vertalen. Wij kennen mensen die op die manier deze nieuwsbrief lezen. Een vervelend dingetje daarbij is dat Google Translate alle witregels opvreet en dus een grote verzameling woorden teruggeeft, zonder opdeling in alineas. Dat leest niet zo prettig.
Noot: Sprekend over het lezen van deze nieuwsbrief, het volgende. Recent kwam mij ter ore dat een oud-student van mij een project heeft gedaan over tweetaligheid. Ter illustratie van deze tweetaligheid werd deze nieuwsbrief aangehaald als een NL-talige bron naast de overige informatie die de student ter beschikking staat in de taal waarin de student nu studeert.

Een heel goed alternatief voor Google Translate is overigens de website https://www.deepl.com (vernomen van mijn leerlingen die het weer hebben van collega Etienne). Volgens recensies op deze site zelf wordt de vertaalkwaliteit hoog gewaardeerd en mijn puntje van de opgevreten witregels is ook meteen opgelost. Een aanrader zou ik zeggen!

Zaterdag 16 maart in het kader van "Statia Doet" is er een ontbijt voor de ouderen in de ELMA, naast de Bethel Methodist kerk. Ook wij hebben een uitnodiging ontvangen. We waren redelijk op tijd (rond een uur of zeven) en het bleek dat het ontbijt geserveerd werd door de vrijwilligers na de kerkdienst die er aan vooraf ging. En zo zaten we ineens op zaterdagochtend tamelijk onverwacht in een kerkdienst met ongeveer twintig anderen. Het ontbijt erna was leuk en gezellig!

19 maart is het markeren waard. Nadat Mia eind 2018 had besloten - ingegeven door een enigszins star opererende IND-organisatie - toch maar Statia als formele woonplaats te kiezen en daartoe in december 2018 een zgn Verklaring van Rechtswege heeft aangevraagd bij de IND, is het proces nu afgerond en heeft ze haar ID-kaart of sedula ontvangen. Joepie! We zijn die avond ergens - Harbour Club - gaan eten om het te vieren.

Een dag later - 20 maart - kan er worden gekozen. Niet voor de Island Council maar voor het kiescollege dat later meestemt voor de leden van de Eerste Kamer. Een enigszins geforceerde werkwijze omdat de leden van de Eerste Kamer indirect worden gekozen, door de leden van de Provinciale Staten, en omdat de BES-eilanden geen deel uitmaken van enige provincie. Deze wettelijke omissie is weliswaar recentelijk gerepareerd maar als de lokale partijen geen samenwerking kennen met de Nederlandse partijen dan is het natuurlijk een beetje onduidelijk waarvoor je eigenlijk stemt.

De DP (Democratic Party) heeft hierop voorgesorteerd en kent een samenwerkingsband met het CDA. Om kort te gaan: we kunnen hier alleen maar stemmen op vijf DP-leden en door dat te doen stem je automatisch voor het CDA in de Eerste Kamer. Voor mij reden om weliswaar gebruik te maken van mijn stemrecht maar zonder het hokje in te gaan, duw ik het stembiljet blanco in de stembus. Later heb ik vernomen dat er vijf blanco stemmen waren, een ervan is dus van mij. Voor Mia was er geen stempas want de stemming viel te kort na haar inburgering als Statiaan. Het lijkt me dat daar wel iets aan gedaan zou kunnen worden maar bovenstaande situatie in acht nemend kun je je wellicht voorstellen dat we die moeite en frustratie (als het dan toch niet lukt) ons maar hebben bespaard.
Noot: Op 28 maart wordt het kiescollege met de vijf DP-leden heel formeel geinstalleerd door de regeringscommissaris. Het ontgaat ons waarom deze ceremonie uberhaupt wordt georganiseerd en zoveel aandacht krijgt.

21 maart gaan we eind van de dag langs bij het Science Cafe. Een min of meer vast puntje in onze agenda: eens per maand is er wel een voordracht die soms meer, soms minder interessant is (voor ons), maar het is er altijd wel gezellig en je ontmoet weer eens een aantal mensen.

In de nacht van 26 op 27 maart bevalt Ruelle van een dochter. Ruelle was een havo-student die afgelopen jaar (2018) is geslaagd. Ze zou dat jaar verder studeren in de Verenigde Staten maar ja, toen kwam daar ineens een zwangerschap tussen. Het plan is dat ze komend jaar alsnog haar voortzetting van de studie ter hand neemt.

Eind maart zou een delegatie van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid langskomen om te bezien hoe het gaat met de projecten van het afgelopen jaar. Uiteindelijk zijn ze niet geweest maar het was voor mij wel weer even een trigger om een zetje te geven aan die projecten. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de wijze waarop de "goedkeuring" van deze projecten afgelopen jaar tot stand is gekomen en is gecommuniceerd met ons, voor mij aanleiding was om de activiteiten even op een laag pitje te zetten. Het is niet mijn gewoonte negatief uit de hoek te komen in de nieuwsbrief dus zal ik hier niet dieper op ingaan! De goede verstaander heeft hier aan een half woord genoeg.

Het laatste schoolexamen voor havo-vijf breekt aan. Als dit SE is afgelopen staan de schoolexamencijfers vast en resteert alleen nog het Centraal Examen in mei. Best wel spannend dus!

Het laatste weekend van maart hebben we logees: Yvonne, Jarko en Lotte doen een rondje in de West. Alvorens naar Curacao te gaan (waar Jarko en Yvonnne eerder een aantal jaar hebben gewoond), hebben ze besloten om eerst een weekendje Statia en een paar dagen Sint Kitts en Nevis te doen. Vrijdag 29 maart arriveren ze en maken ze kennis met Fay: sizzling kip en sizzling garnaal (sizzling staat dan voor een gietijzeren schaal die bloedheet wordt opgediend met sissende en borrelende eetwaren er op). Zaterdag rondje eiland met onder meer een lunch bij Harbour Club. Zondag doen we de Quill: als je het nooit eerder hebt gezien is de blik over de rand van de krater toch altijd weer spectaculair. Zondagavond zijn wij hun gast voor een afscheidsdiner bij Blue Bead. Maandag doen we koffie en een lunch bij Paramira en komt er al weer een eind aan dit bliksembezoek.
Noot: Zaterdagavond ga ik even alleen naar Lions Den vanwege de afscheidsreceptie (die dan vervolgens blijkt te bestaan uit een uitgebreide maaltijd, maar daar heb ik natuurlijk niet meer aan meegedaan...) in verband met het vertrek van meneer Berkel die heel lang heeft gewerkt bij de school en nu met pensioen gaat.

Maandagmiddag is de Nationale Ombudsman (althans enkele vertegenwoordigers van de organisatie) op het eiland. Wij gaan, als elke keer wanneer ze er zijn, even langs. Ditmaal houden ze zitting in het Community Center. Wij delen hen in onze ervaringen voor wat betreft de "governance" van ons eiland.

In het kader van de "reorganisatie" van het eiland is het zaak om de gegevens van de burgelijke stand te laten overeenkomen met de werkelijkheid. Op die manier weer je precies hoeveel mensen er eigenlijk wonen (en wie er dus in de toekomst allemaal een stempas moeten ontvangen). Op de een of andere manier hangt daar een soort subprojectje onder waarbij alle straten worden voorzien van straatnaambordjes. En zo werd op de hoek van onze straat het bordje Old Quill Road geplaatst. Old Quill Road? Maar die loopt hier toch helemaal niet, die loopt parallel aan onze straat maar dan een stukje verderop! Een paar jaar geleden hebben we juist te horen gekregen - met toelichting van een heel officiele kaart - dat ons adres Bellevue Road nr 4 luidt! Dus het straatnaambordje is fout, of de informatie van een paar jaar geleden is onjuist. Gelukkig blijkt een nieuw straatnaambordje aangebracht: we wonen "weer" in de Bellevue Road.

Wel tot zover voor nu! Tot de volgende keer!

Mia en Jan.

Sint Eustatius