Statia, 7 december 2018.

Vrienden,

Op een dag word ik staande gehouden door een mevrouw in een auto. Zij vraagt mij of ik ook bijles geef. Ik geef terug dat ik dat best doe maar meestal lopen die contacten via de leerlingen zelf en vraag dan ook over welke leerling het eigenlijk gaat. Dan blijkt het te gaan om een vierjarige die nog naar de basisschool moet gaan. Van de beoogde basisschool acht deze moeder het rekenonderwijs niet van het hoogste niveau en ze heeft mij - een paar maanden geleden al weer - als keynote speaker gezien bij de graduation van de Bethel Methodist School en dacht toen: laat ik eens contact zoeken met deze meneer. Weliswaar voelde ik mij vereerd maar het leek me toch beter haar voor te stellen zich nog eens goed te beraden op haar basisschoolkeuze in plaats van mij te vragen om reken- of wiskundeonderwijs voor zulke jonge kinderen te verzorgen.

Het hele warme in het weer is er een beetje van af. Het lijkt wel herfst. Weliswaar is de temperatuur uitstekend en aangenaam maar overdag is het geregeld bewolkt en soms zelfs ronduit regenachtig. Eigenlijk is het - afgezien van de regen natuurlijk - gewoon aangenaam maar als we de zee ingaan is het toch lekkerder wanneer het zonnetje schijnt. Als het zonnetje achterwege blijft voelt het wat koud aan als we de zee in lopen. Tja, kleine dingen hou je altijd, nietwaar... ;-))

Begin november had Ashley (Paramira) een themaavond met een maaltijd waarbij ze ons materieel aan slowcookers heeft geleend. Wij hadden niet gepland te gaan maar als het dan juist die zaterdag plenst van de lucht dan denk je toch "een beetje vervelend voor Ashley als ze straks met zoveel eten blijft zitten zonder het te kunnen verkopen". Gelukkig bleek dat mee te vallen: Ashley gaf aan dat toch menigeen is gekomen en dat het allemaal heel gezellig en succesvol is verlopen.

Statiaweek - dit is de aanloop naar Statiaday, elk jaar op 16 november - begint met gospel night (9 november). We weten niet hoe laat maar meestal begint zoiets op papier om zeven uur in de avond. In werkelijkheid dus zeker een uurtje later. Ishn (van de Bethel Methodist School en Church) is de grote held: een jongen van de laatste groep van de basisschool die zich zo vrij voelt op een podium als een groot artiest. Bovendien kan hij goed zingen. Kortom, een succes op een avond als deze.

Waar ik vorige maand nog enthousiast meldde dat Naihla een vakantieweekje (afgelopen herfstvakantie) aanvullend wiskundeonderwijs bij mij volgde, kreeg ik onlangs een app van haar dat ze een voldoende had gehaald voor de toets over het betreffende hoofdstuk. Een groot joepie-gevoel dus, zowel bij haar als bij mij. In het weekend van 17 en 18 november gaan we weer even verder: ze komt ongetwijfeld even naar het eiland toe (vanaf Sint Maarten) vanwege Statiaday (16 november).

Met het plannen van eten en het bijbehorende boodschappen doen zijn de gevoelens aan onze kant wel eens wisselend. Aan een kant behoort het absoluut tot de charmes van het eiland dat er in beginsel altijd wel genoeg is om te overleven maar tegelijkertijd niet altijd juist DAT waar je net zin in hebt of nodig hebt voor deze of gene recept. Aan de andere kant is het natuurlijk ronduit irritant als je weer eens misgrijpt bij de eieren, het gehakt of de bananen. Je kan dan wel ergens anders heen om het daar te proberen maar zoveel alternatieven zijn er nu ook weer niet. Kortom, het motto is "wees blij met wat er is" en "tel je zegeningen". Dat doen we uiteindelijk ook wel maar in de winkel voor het lege schap denken we ook wel eens wat anders...

Naast Statiaweek-achtige activiteiten (voor ons: op een meegebracht stoeltje voor Charlies Place gaan zitten en kijken wat er op het tegenover gelegen podium zich afspeelt) zijn er ook nog twee andere activiteiten vermeldenswaard. Op maandag 12 november is er in de avond in een zaaltje van het Golden Era hotel een voorlichting, overlopend in een discussie, over de herbebossing op het eiland. En dinsdag 13 november is er een voorlichting van De Nederlandsche Bank over de depositogarantieregeling die speciaal voor Caribisch Nederland is gemaakt (met een garantie van 10.000 US dollar per persoon per bank). De belangstelling is heel gering: naast onszelf is er Koos Sneek en Wim de Jong, beide ondernemer. Met name voor de ondernemer is de garantie natuurlijk niet bijzonder: zo heel veel is 10.000 US dollar nu ook weer niet. De discussie met de functionaris van DNB is overigens heel plezierig en vruchtbaar.

Dan is het 16 november: Statiaday. Voor wat betreft de geschiedenis (en voor zover onbekend) het volgende. 4 juli 1776 is er de onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten. Kortom, voor zichzelf weten ze het wel. Nu de buitenwereld nog. Zelfstandigheid betekent immers pas wat als de buitenwereld die ook erkent. En als dan op 16 november 1776 het Amerikaanse marineschip Andrew Doria een saluut afgeeft aan het eiland Sint Eustatius en dat wordt beantwoord in opdracht van governor De Graaff dan betekent die beantwoording de eerste wereldwijde erkenning van de Verenigde Staten. Bijna geen Amerikaan weet dit, maar de geschiedenis verbindt Amerika met Sint Eustatius sedert 1776, dus al bijna 350 jaar. Maar goed, die 16e november geldt in de tegenwoordige tijd als de feestdag van het eiland met om zes uur in de ochtend (!) het zingen van volksliederen en het hijsen van vlaggen (NL, USA en EUX) gevolgd door gebed en toespraken van de governor (nu dus: de regeringscommissaris) en de nodige hoogwaardigheidsbekleders waaronder de Amerikaanse consul (die normaal kantoor houdt op Curacao) en een delegatie mariniers. Boys en Girls Brigade (padvinderij) luisteren de ceremonie op en (met name) de dames kleden zich op traditionele wijze. Mia doet dat met een door haar gemaakte Volendams kostuum en oogst daarmee bewondering. Een soortgelijke outfit heeft Mia gemaakt voor Faya, de dochter van Ashley. Ook zij kreeg hiermee veel complimenten.

Omdat Mia in de Advisory Board zit en deze board is genodigd voor een officieel ontbijt in Lions Den breng ik haar daarheen en keer ik terug naar het dorp. Ik vind ergens een ontbijt (diverse kraampjes verkopen dat) en ik vervolg met een kop koffie op het terras van Paramira. Daar kom ik - heel toevallig - Tim tegen, hij is cameraman en "doet" reportages. Ditmaal dus voor Statiaday, het bezoek van Knops en het wel en wee op Sint Eustatius. Bij zijn opdrachtgever was de bezuiniging toegeslagen en naast het camerawerk moest hij nu ook het overige reportagewerk doen. Het begon er al mee dat hem niet was meegegeven dat het officiele gedeelte van Statiaday al om zes uur in de ochtend begon en omstreeks half acht was afgelopen. Toen hij dus om een uur of acht landde met het vliegtuig was het officiele gedeelte al weer achter de rug. Hoe nu verder, zo zonder auto en zonder te weten waar wat te vinden op dit op zich best overzichtelijke eilandje.

Om een lange inleiding hierbij maar verder af te kappen: ik werd zijn gids en chauffeur. Een mooi, hooggelegen plekje om een panorama te maken van het dorp? Geen probleem! Rond het middaguur had hij een afspraak op Fort Oranje met Staatssecretaris Knops en Governor Franco maar in de tussentijd kon hij wellicht nog iemand interviewen. Koos Sneek stond al op zijn lijstje dus we hebben hem even thuis opgezocht. Vervolgens was het even zoeken naar iemand die bereid was om een (mogelijk enigszins kritisch) geluid voor de camera af te geven. Daartoe zochten we naar Clyde van Putten maar die bleek onvindbaar. Ook een ander kopstuk uit het voormalig bewind was niet bereid om voor de camera zich uit te spreken. We hebben uiteindelijk wel iemand gevonden en het leek er op alsof aan alle vereisten voor een complete reportage was voldaan. De reportage zou de volgende avond ook in het achtuurjournaal van de NOS te zien zijn, maar om deze of gene reden is dat toch niet gelukt. Zoals wij dan wel eens tegen elkaar zeggen: kleine dingen hou je altijd. Een reportage is te vinden op Caribisch Netwerk en/of op youtube.

Op 18 november vertrekt Mia naar Nederland voor een periode van twee weken. Hoewel er een plan was om van alles te doen werd ze nogal ziek en van het oorspronkelijk geplande programma is weinig terecht gekomen. Wel is ze naar Belgie geweest om met Ipie, Mok en Tjeerd een weekend door te brengen. Ook heeft ze een paar dagen gelogeerd bij Caat. Natuurlijk enkele zakelijke dingen zoals Vodafone en tandarts en zo, maar voor de rest toch vooral erg rustig aan gedaan en niet te veel door het land gereisd.

Diezelfde 18e november was er in Lions Den een galadiner in het kader van jongens die mannen worden. Gedurende het diner sprekers die aandacht vroegen voor het aspect van jongens, (jonge) vaders en rolmodellen. Ik (Jan) was ook aanwezig als genodigde van Maldwyn en Christina en alleen al daarom was het best een geslaagde avond. Het onderwerp werd door een van de sprekers ook nog eens op school (onder de overdekte) geprogrammeerd maar zoals je op de fotos kunt zien was daar hoegenaamd geen belangstelling voor. Cecilia betreedt die avond wel het podium om een lied te zingen (waarvan de video is opgenomen in het album van 22 november).

Op 29 november is er een townhallmeeting in de ELMA: voorlichting wordt gegeven over de bouw van een gevangenis op het eiland. Daar is al een tijdje sprake van en de discussie in de meeting spitst zich toe op de lokatie. De goedkoopste optie (die wordt voorgestaan door de overheid) betreft een aanpassing van het bestaande politiebureau dat zich zeer dicht in het historische (woon)centrum van Oranjestad bevindt. In het publiek is werkelijk niemand te vinden die dit een goed plan vindt. Bovendien, zo wist Koos Sneek in te brengen, is al enkele jaren geleden overeengekomen dat de nieuwe gevangenis op de lokatie Man-o-War (nabij het vliegveld, aan de Zeelandia-kant) zou komen. Waar deze townhallmeeting het karakter had van een hoorzitting, was de mening van het publiek wel duidelijk: Man-o-War! Het formele besluit moet nog worden genomen. We zijn benieuwd in welke mate de stem van het volk meetelt in deze besluitvorming. Aanluitend op de townhallmeeting zijn we (Teresa, Ebbie en ik [Jan]) nog even langsgegaan bij de Taste Of The Cultures bij Lions Den. Het was er druk en gezellig.

Op 30 november was er een assembly op school in het kader van World Aids Day. Cecilia vroeg mij of ik een stukje dans en zang wilde opnemen. Dat heb ik gedaan (een filmpje van ca 11 minuten). Op de jongens (van A3) op de achtergrond van het koortje was Cecilia met name trots want het vinden van jongens als liefhebber bij dit soort optredens is lastig.

Op 1 december is er een themadiner bij Paramira. Ditmaal is het thema "Franse keuken" en met name Fritzjof (bekend van de gerookte vis) leeft zich uit in de keuken van Paramira. Ik heb Beulah uitgenodigd om met mij van het diner te genieten. Al met al een gezellige avond.

En op 4 december komt Mia weer terug na twee weken in Nederland te zijn geweest. En dan is het weer bijna kerstvakantie. Maar daarover in een volgende nieuwsbrief meer. Het heeft al weer veel te lang geduurd sinds de laatste verzending eind oktober...

Tot de volgende keer!

Mia en Jan.