Statia, 26 november 2017.

Vrienden,

Op donderdag 26 oktober is er weer een Taste of the Cultures. Mia is aanwezig en vertegenwoordigt Nederland. Dat gebeurt met poffertjes (met lokale honing of suiker of allebei natuurlijk). Bijgestaan door Noortje wordt het weer een succes. Over die lokale honing nog het volgende. Wij kopen die bij de zgn. "bee man" (Selfort of Selli) die de honing onder meer produceert (althans, dat doen natuurlijk zijn bijen) uit coralita. Coralita is een onkruid met heel mooie rose bloemetjes dat weliswaar tegen de spreekwoordelijke klippen opgroeit maar tegelijkertijd als een soort cement het eiland bij elkaar houdt.

Vrijdag 27 oktober komt er een verzameling zendingen aan op het eiland. Mia laat haar zendingen uit Nederland (afgezien van wat Kyra per post toezendt) lopen vie EJL Services met een verzamelpunt in Hoogvliet (Rotterdam). Ik zou overdrijven wanneer ik zeg dat onze porch helemaal vol stond met pakjes: zo erg was het nu ook weer niet. Maar zeker is dat ons aandeel in de verzending ditmaal groter was dan de verzameling verpakkingen bij een gemiddelde sinterklaasviering in Europees Nederland.

Op mijn dagelijkse gang naar school passeer ik het podium tegenover Charlies Place. Dit podium is behoorlijk uiteen gewaaid met de recente orkanen. Maar Statiaweek is in aantocht dus er moet weer worden opgetreden. Er wordt druk gewerkt om dit podium weer tijdig gereed te krijgen.

10 november is er de jaarlijkse (al weer voor de derde keer!) een gospelavond voor de jeugd - Praise! - van en bij de Bethel Methodist Church, onder bezielende leiding van Christina. Er wordt muziek gemaakt, gezongen, gedanst en gebbqt. Het weer werkt mee: ondanks enige dreiging blijft het toch voornamelijk droog. De opbrengst gaat naar de jeugd(verenigingen) op het door de orkaan geteisterd Dominica.

Na afloop van deze gospel snel doorrijden naar Lions Den. Die was afgehuurd door (of namens) collega Floyd. Hij wordt 60 op het moment dat het middernacht begint met 11 november. Voorafgaand aan dat moment werd er ruim gegeten en gedronken (en natuurlijk met elkaar gepraat) en na middernacht was de eetzaal ineens omgetoverd tot een dansvloer. Sommigen zullen het wel heel laat hebben gemaakt.

Onze vriend Ed houdt erg van autos, hij heeft ook lang gewerkt in de autobranche. Het kenteken van de autos op Statia beginnen allemaal met een E. En die van de overheid allemaal met ED. De governor rijdt rond in een auto met het kenteken ED-1. Via Milly krijgen we twee oude nummerplaten: een oude, niet meer heel goed leesbare ED-1 en een recentere ED-2. We denken de Nederlandse Ed daar wel een plezier mee te doen ;-)

Collega Frida wordt vijftig. Frida en Etienne wonen tegenwoordig in een huis waar nog veel aan wordt geknutseld maar in elk geval beschikt over een ruime kamer boven met een meer dan geweldig uitzicht. In deze slaapkamer, die nu als eetkamer is ingericht, vieren we met zijn veertienen de verjaardag. Etienne heeft zich uitgeleefd in de keuken. Hutspot, lasagna, vis, vlees en wat al niet meer! Na afloop was er nog van alles over en in bakjes werden de restanten meegenomen.

Dan is het weer Statiaweek. Het podium is weer bruikbaar (na de aanslag door de orkanen Irma en Maria) en zondag begint de week met een gospelavond. Maandagavond zijn we niet geweest maar dinsdagavond was er de culturele avond (met o.m. een modeshow) en woensdagavond was het de avond van en voor de jeugd. Die avond zitten wij omstreeks zeven uur a half acht op het muurtje voor de bibliotheek te wachten op de dingen die komen gaan (dat dingen niet op tijd beginnen is een deel van de cultuur... ;-) en omdat het in Europees Nederland inmiddels middernacht is, is zwager Tjeerd natuurlijk jarig. Met Facetime hebben wij hem even live gefeliciteerd zodat hij ook live kon meegenieten van de drukte in het dorp op de avond van Statia Day!

De volgende (donderdag)ochtend is het weer vroeg dag: om zes uur begint de ceremonie van Statia Day. Verschillende sprekers brengen de geschiedenis in herinnering maar blikken ook naar de toekomst. Veel dames doen hun uiterste best om zich zo traditioneel mogelijk te kleden en zo heeft Mia zich uitgedost in een Nederlandse klederdracht met heuse klompen. Ze trok enig bekijks en er waren er die met haar op de foto wilden. Waar in vorige jaren Clyde de aandacht naar zich toetrok met een politiek getinte speech was hij ditmaal opvallend stil: hij hield helemaal geen speech. Namens de Island Council heeft Reuben Merkman gesproken en zijn speech was uitermate verzoenend met de hoop dat het overleg met de nieuwe Nederlandse bewindsman (Knops) vruchtbaar zal verlopen. Clyde is sowieso opvallend rustig: hij lijkt aangeslagen door de zich tegen hem kerende reacties naar aanleiding van zijn uitlatingen in Curacao, vorige maand.

Op maandag 20 november is het een dag waarop kinderen centraal staan, althans naar het oordeel van UNICEF. Het gaat om kinderrechten en alles wat daar een beetje bij komt kijken. Er is een motivational speaker - Trent Shelton - ingehuurd die in de ochtend ook de examenklassen toespreekt (motiveert). Beide sessies, zowel in de ochtend als in de avond, vinden plaats in Lions Den.

22 november is het "happy hour" bij Scubaqua. Naast de min of meer vaste gasten en de enkele gasten die deze week een duikvakantie hadden geboekt is de muzikale vriend Olivier met zijn speciale instrument er ook weer. Hij was er vorig jaar ook. Hij bespeelt iets wat een beetje op een gitaar lijkt maar tegelijkertijd ook heel erg daarvan afwijkt. Voor de liefhebbers: het is een Chapman stick.

Tot slot nog even iets wat ons is opgevallen. Niet speciaal nu of recent maar ik meen dat we dit nog niet eerder hebben opgeschreven. Er is ook enige schroom om het op te schrijven want het suggereert wellicht dat wijzelf het Engels goed beheersen en op dat gebied zijn wij gewoon Nederlanders die een beetje Engels brabbelen: we kennen onze plaats ;-) Maar toch, het werkwoord "vragen" is in het Engels "to ask". Jong en oud op dit eiland spreken dit echter uit alsof ze het over een bijl hebben: "to aks". En nog zo n woord. Jeugd is in het Engels "youth" met zo n typisch Engelse uitspraak van de "th"-klank (met je tong vlak achter of zelfs tussen je tanden uit te spreken, tja, je moet er wat moeite voor doen...). Hier hoor ik echter veelal "joed" als ze het over de jeugd hebben. Evenzo, voor stelen wordt hier vaak het werkwoord "to thieve" gebruikt (gelukkig wordt er niet zoveel gestolen op het eiland, maar dat terzijde), maar ook daarin gewoon "to tief" als uitspraak. Ach ja, zo leer je nog eens Statiaans... ;-))

En dan is het weer bijna kerstvakantie. Begin december komt Marianne hier de kerstvakantie doorbrengen als vrijwilliger bij Stenapa. Zij heeft er zin in, en wij ook. Nu op school nog even twee weekjes er hard tegenaan!

Groet,

Mia en Jan.

Sint Eustatius