Statia, 7 september 2019.

Vrienden,

Na een best wel drukke periode in Europees Nederland, waren er vervolgens twee weken op Statia om weer even tot rust te komen. Dat hebben we uitgebreid gedaan. Een globaal idee van zomaar een dag uit die periode: Jan ging wandelen (soms de berg op, meestal naar Fort De Windt) en omstreeks een uur of elf ontmoeten wij elkaar weer bij Harbour Club. Je koffiet en luncht wat en voor je het weet is het dan weer twee a drie uur in de middag. Rond die tijd verplaatsten wij ons dan weer ongeveer honderd meter om bij in het zwembad van Golden Era wat verkoeling te zoeken. Al dobberend ketsen we dan een Pina Colada weg en dan is het al weer vijf a zes uur. Doen we boodschappen en eten we thuis wat? Of gaan we weer terug naar Harbour Club? Of blijven we hangen in het restaurant van Golden Era? Dit alles natuurlijk onder een grandioze zon. Tja, echt afzien kun je dit niet noemen... Overigens probeert Golden Era een vast agendapunt te maken van de zaterdagavond: pizza met live muziek. Ook geen slechte keus!

Vrijdag 9 augustus hebben we lunch met mijn oud-leerlingen (althans, voor zover op het eiland en voor zover het schikt in hun agenda) bij Harbour Club. Erg gezellig: oude en nieuwe herinneringen opgehaald. En natuurlijk vernomen van hun aanstaande plannen. Altijd weer voor herhaling vatbaar.

Maar dan begint maandag 19 augustus weer het leven waarvoor we hier inmiddels al weer vijf jaar geleden naartoe zijn gegaan. De zomervakantie van de school is ten einde en het nieuwe schooljaar start weer. Natuurlijk niet meteen te fanatiek. De eerste dag houden we het even bij lesroosters en een brunch voor het teruggekeerde personeel. Dinsdag 20 augustus begint de school dan echt met natuurlijk een assembly waarin alle docenten worden gepresenteerd aan de leerlingen waarvan een deel (de eersteklassers) natuurlijk nieuw is.

De eerste week verloopt zonder grote dingen. Er zijn enkele collegas nog niet waardoor hier en daar uren oningevuld blijven maar vanuit mijn (beperkte) gezichtsveld gaat het best wel goed. Na wat schuiven is het nu zo dat ik alleen maar wiskunde doe. Op de havo deed ik ook economie maar in het CXC-domein doe ik alleen maar wiskunde (mathematics en additional mathematics) en ik bedien A2, A3, A4 en A5. Ik ben best gelukkig met deze urenbelasting. Wat mij betreft had A1 ook best aan het lijstje kunnen worden toegevoegd maar dan zou ik wellicht te veel uren maken, aldus het management ;-)

Donderdag 22 augustus is er een lezing over de visstand in de omgeving van Statia door Stenapa bij YumiTumi

Zaterdag 24 augustus stopt er zomaar een gele Hummer voor ons hek. We kennen die auto wel. Marietza en Lenaria stappen uit. Lenaria wil nog even afscheid nemen alvorens ze weer terug gaat naar Miami. Ik voelde best wel heel erg vereerd met het bezoek: er blijkt toch veel waardering uit. Het is best mooi om werkelijke vrienden te hebben onder de Statianen. Er zijn wel meer goede vrienden maar de meeste Statianen bewaren toch graag enige afstand en reserve.

Diezelfde zaterdag was er nog een voorbeeld van een werkelijk iets dieper gaande vriendschap. Mede op voordracht van Mia is Christina Timber genomineerd voor de Prins Bernhard Cultuurprijs 2019 (Caribisch Gebied) met name voor haar inzet op het gebied van dansen als deel van de peroonlijke ontwikkeling van meisjes. Deze zaterdag was de uitreiking ervan bij Ocean View. Het contact met Christina (en natuurlijk ook met Maldwyn en Sherees) is eveneens een orde dieper en intenser dan het "gewone", tamelijk oppervlakkige contact. Statianen zijn absoluut aardige mensen maar een werkelijk goed en diepgaand contact (waarbij je spreekt van "echte vrienden") krijg je niet zo gemakkelijk.

s-Avonds zijn we met Teresa pizza gaan eten bij Golden Era. Nu de zaterdagavond een min of meer vaste pizza-avond bij Golden Era is geworden wordt het per week drukker: een schot in de roos - zo lijkt het ons - van het management van Golden Era!

Verder hebben we natuurlijk onze Emilia. Ze lijkt het heel goed te doen in Middelburg en ze wil vanzelfsprekend heel graag zo snel mogelijk heel zelfstandig zijn. Onze bemoeienis, hoe goed ook bedoeld, wordt door haar soms gezien als "big brother is watching you" en het is voor ons dan ook een uitdaging om de juiste balans te vinden tussen het begeleiden en het loslaten. Met vallen en opstaan lukt het haar en ons om deze balans steeds beter te vinden.

Dan nog een woordje over het weer. Op 13 augustus hebben we vanaf de porch weer een geweldig mooie zonsondergang meegemaakt met een onmiskenbare green flash. Maar we zitten ook weer in het orkaanseizoen en vanaf het weekend van 25 augustus is Tropical Storm Dorian onderweg vanuit de Atlantische Oceaan naar het Caribisch Gebied. Dinsdag a woensdag passeert de storm Barbados en Martinique om dan weer af te zwakken en haar weg te vervolgen richting Hispaniola (Haiti/Dominicaansne Republiek) en Puerto Rico. De eerste verwachtingen spraken van orkaankracht tijdens het binnentrekken van de Caribische Zee, maar de laatste berichten houden het op een Tropical Storm. Dorian gaat zuid van ons langs en zorgt voor veel wind en regen vanaf dinsdagavond. Daarna wakkert Dorian aan verlegt haar koers noordwaarts (laat Puerto Rico en Hispaniola) links liggen en zet - toch als orkaan - koers naar Florida. Op de Bahamas richt de orkaan een ware slachting aan: de eerste berichten spreken van dertig doden (later bijgesteld tot vijftig) en tienduizenden daklozen die vooralsnog zijn aangewezen op hulp van buitenaf.

Het project Reforestatia, gericht op herbossing van het eiland, kent 30 augustus een nieuwe mijlpaal: een nurserystation werd geopend met onder meer de ceremoniele aanplant van een drietal bomen en enige voorlichting. Voorlichting hierover is overigens ook een dag eerder gegeven in een presentatie in het Golden Era Hotel. Het belang van herbossing is enorm als het gaat om de weerbaarheid tegen erosie als gevolg van onder meer orkanen. Maar, de politieke aandacht voor relatief goedkope, preventief gericht projecten is gering wanneer het effect van herbossing pas echt zichtbaar wordt over een lange periode van tien a twintig jaar. De prijs die wordt betaald zijn dan de hoge kosten die moeten worden gemaakt voor het herstel van onder meer de klif onder Fort Oranje.

Minister LNV Carola Schouten brengt op 3 en 4 september een bezoek aan Sint Eustatius. Wij hebben er weinig van meegekregen.

4 September is er een townhallmeeting over (voornamelijk) een wegenproject. Townhallmeetings worden door ons van harte toegejuicht maar er zijn ook wel kanttekeningen. Allereerst was dit de eerste van 2019 (terwijl er echt wel veel te bespreken valt) en bovendien was - zoals verwachbaar met deze regeringscommissaris - de communicatie vooral gericht op "informeren hoe het zit" in plaats van het tweerichtingsverkeer waarbij de inbreng van de bevolking er ook echt toe doet. De onvrede op het eiland is door deze meeting eerder toe- dan afgenomen.

Vandaag - 7 september - nog een wandeling gemaakt: eerst naar de bankjes, halverwege de kraterrand van de Quill, daarna door naar Whitewall en daarna terug naar Harbour Club. De tweede helft van de wandeling regende het gestaag en meteen heb je dan van die smerige bruine verkleuring in het zeewater wanneer het naar beneden stromende water met alle zand en andere troep richting zee verdwijnt. Later die dag overigens nog in zee gezwommen (pardon: gedobberd).

Tot een volgende keer!

Mia en Jan.