Statia, 28 november 2015.

Vrienden,

Al een paar dagen zijn we van plan om de nieuwsbrief te verzenden maar er is de laatste tijd ook zoveel gebeurd: het kostte best wel wat tijd om alles te beschrijven en de foto's ervan te ordenen. Alles? Misschien zijn we wel wat vergeten, maar in hoofdzaak staat de brief nu! Veel leesplezier!

Zondag 18 oktober signeert Koos Sneek zijn boek. Hij is geboren en getogen in West-Friesland, als marinier in de West terecht gekomen en inmiddels ongeveer 28 jaar met Nora woonachtig op Sint Eustatius. Werkt in de financiële sector en makelaarsbranche en is politiek actief voor de Democratische Partij. Vanzelfsprekend hebben wij een exemplaar van het boek gekocht en laten signeren.

Zondag 1 november word ik na afloop van de kerkdienst aangesproken door Gloria Woodley (de moeder van Lysette die vorig jaar is geslaagd voor de Havo). Zij blijkt actief in de Boys Brigade en doet aanspraak op mijn militaire achtergrond. De jongens moeten het marcheren wat beter onder de knie krijgen (met het oog op de komende Statiaday). Het is ongeveer veertig jaar geleden dat ik iets heb gedaan aan infanterie exercitie gedurende mijn opleiding aan het KIM en ook toen was het niet mijn meest favoriete ding. Maar ja, zeg maar eens nee als het zo aan je wordt gevraagd. Gelukkig wilde collega Jos - voormalig marinier - mij wel helpen.

Anneke en Herman uit Leiden komen ons eiland bezoeken. Zij blijven een week of drie en zijn alleen de eerste en de laatste paar nachten onze gasten. Het grootste deel van hun verblijf passen zij op het huis van Kathy en Michael (en met name op hun drie beesten: Bonny, Pumpkin en Poes) terwijl zijzelf de Atlantische Oceaan oversteken met een boot van Star Clippers. Anneke en Herman leren - vanzelfsprekend - ons eiland kennen: een van de eerste dagen is er al het ritje langs Botanical Garden en Battery de Windt, met vanaf beide punten een mooi zicht op Sint Kitts. Gedurende hun verblijf op het eiland komen daar natuurlijk allerlei excursies bij (w.o. English Plantation, Zeelandia, Lynch Plantation met het Berkel museum en snorkelen bij Scubaqua).

Op 10 november arriveren de ouders van Geertruida. Zij blijken het uitstekend te kunnen vinden met Anneke en Herman en in de aanloop van Statiaday - er zijn dan diverse optredens in de avond - drinken we met zijn allen een biertje of een wijntje in Cool Corner. Zaterdag 12 november beklimmen we met een heel gezelschap - Geertruida, haar vader, Anneke, Herman en Jan - de Quill tot aan de kraterrand.

Begin november (4, 5 en 6) woont Mia een conferentie bij in het CNSI-gebouw "Raising the curtain about race". Zij noemt het enerverende dagen. Confronterend en verhelderend. Een realistisch beeld van discriminatie en onbewuste (voor)oordelen werd weergegeven. Een goede discussie in een erg open sfeer waarbij duideljk werd hoe diep "vanzelfsprekende" waarden in het onderbewuste van alle breinen verankerd zijn, uit welk deel van de wereld je ook komt. Refentiekader was logisch het Caraibisch Gebied. Donderdagavond werd in de "Superburger" de documentaire "Sombra di Koló" vertoond. Een impressie van de mate waarin discriminatie aanwezig is bij en gevoeld wordt door de lokale bevolking op Curacao. In verschillende wijken (in verschillende gradatie van armoede of rijkdom) werden opnamen gemaakt en interviews gehouden. Zo ook in de wijk Janwe waar Mia in de jaren zestig heeft gewoond en op school is geweest. Dat maakt de film voor Mia natuurlijk extra bijzonder. Heel duidelijk bleek dat racisme niet alleen iets is tussen blank en zwart maar ook tussen donkere mensen onderling (zwart, bruin, lichtbruin, etc.). Een ervaring die niet zo maar kort weer te geven is. Ik denk dat Mia er nog wel een keer wat over zal schrijven.

In de aanloop van Statiaday zijn er diverse optredens op het podium nabij Charlies Place in zoals ze dat hier noemen "upper town". De eerste avond was een gospelnight waarin onder meer ook Joske zingt samen met haar koorgenoten. De tweede avond werd verzorgd door Mega D met sketches, dans en video waarin telkens weer veel leerlingen van de school een rol spelen. Naast ontspanning is er ook een boodschap: de thema's kindermisbruik en misstanden in het gezinsleven worden op ontspannen doch scherpe manier bespreekbaar gemaakt. Vrijdag 13 november begint de school met een assembly die geheel in het teken staat van Statiaday met gebed, volkslied en een vrolijke quiz met vragen over de geschiedenis, het wapenschild en de vlag van Sint Eustatius. Uiteraard ontbreekt ook zang en dans niet!

Statiaday zelf - maandag 16 november - begint traditiegetrouw heel vroeg. Om zes uur in de ochtend begint op de binnenplaats van Fort Oranje de ceremonie met toespraken die een politiek tintje hebben. De gezamenlijke boodschap was gericht op samenwerking, zowel tussen de verschillende politieke partijen als met Nederland. Het klinkt positief. De toekomst zal leren of de lokale bevolking er de positieve gevolgen van zal merken. Na afloop van de ceremonie breekt de hemel open en valt er een ontzaglijke hoeveelheid regen op ons neer. De parade van de Boys Brigade en andere jeugdgroepen valt daarmee letterlijk in het water. Bij de foodsale rond het middaguur - wij hebben kaarten gekocht bij collega Selma - is de zon gelukkig weer gaan schijnen.

Op school zijn we natuurlijk lekker op weg naar de toetsweek begin december. Maar voor het zover is moeten ook nog lessen worden gedraaid. Trouwens, niet alleen lessen. Steeds meer voel ik dat het lesgeven aan de kinderen maar één ding is: daarnaast is er de begeleiding van een klas als mentor die tijd en aandacht van mij (en van de verschillende collega's) vragen. Zelf ben ik mentor van klas 4 en 5 van de Havo: in totaal 16 leerlingen met natuurlijk evenzoveel ouders of verzorgers die allemaal het beste voorhebben met hun kind.

In verband met bezuinigingsmaatregelen zijn beide klassen vorig jaar samengevoegd tot één. Voor wat betreft het aantal leerlingen zou dat best kunnen voor een aantal vakken maar aan die verschillende groepen moet ook nog eens gedifferentieerd les worden gegeven. Hoe je het ook doet als docent: je doet altijd wel een partij te kort! Voor wat betreft wiskunde zag ik de bui gelukkig tijdig aankomen en met instemming van de directeur die nu vertrokken is, zijn mijn lessen aan 4 en 5 Havo gesplitst in vier groepen: 4 Havo A, 4 Havo B, 5 Havo A en 5 Havo B. Het kost mij iets meer uren maar het grote voordeel is dat je de leerlingen op die manier maximaal bedient in hun specifieke (wiskunde- en reken)traject. Leerlingen voelen dat en lijken daar blij mee! Woensdag 11 november komen verschillende ouders van leerlingen uit de bovenbouw van de Havo hun zorg over deze samenvoeging uiten en toelichten aan mentor, afdelingsleider en directie. Dat zijn toch besprekingen die aandacht en zorgvuldigheid vereisen! Laten we hopen dat we als school iets kunnen doen om aan de zorg van ouders en leerlingen tegemoet te komen.

Donderdag 19 november sluiten wij aan bij de toehoorders van de twee lezingen in het Science Cafe (CSNI). Ditmaal o.a. een presentatie over de overdracht van ziekten door muggen. De vrijdagmiddag sluit af met een uitje van het Havo-team: vissen vangen aan zee bij Zeelandia die vervolgens op de bbq worden gegrild.

Zo, tot zover deze uitgebreide brief met veel belevenissen en nog veel meer foto's. Tot de volgende keer!

Groeten,

Mia en Jan.