Statia, 29 april 2019.

Vrienden,

Zaterdag 6 april is er een breakfast sale. In beginsel proberen we de foodsales waarvan we weten te bezoeken, al was het maar omdat het eigenlijk sponsoractiviteiten betreft. Met het verkopen van voedsel wordt winst gemaakt die over het algemeen een goed doel dichterbij realisatie brengt.

Woensdag 10 april is er de presentatie van de profielwerkstukken van de studenten van havo-5. Net als in voorgaande jaren is dat altijd best wel een dingetje. Een beetje volwassen document gestructureerd opzetten is niet gemakkelijk als je dat nog maar weinig eerder hebt gedaan. Het presenteren tegenover docenten, directie, ouders en klasgenoten gaat eenieder meestal wel goed af maar ook hier blijkt dat enige oefening over het algemeen geen kwaad kan! Net als vorig jaar heb ik ook dit jaar twee studenten begeleid met een economisch georienteerd onderwerp en eigenlijk was ik (ook dit jaar) best wel trots op het door hen bereikte resultaat.
Noot: Een van de studenten is verlaat en doet de presentatie op maandag 15 april in een beperkte setting.

Vrijdag 12 april zijn er diverse spelactiviteiten georganiseerd voor de kinderen ivm Koningsdag. Zondag 14 april is het Palmzondag met een "processie" door het dorp.

Mia vertrekt woensdag 17 april naar Europees NL met woensdag 24 april een vergadering van de Commissie Koninkrijksrelaties waarna een zeer plezierig gesprek met Kamerlid Ronald van Raak (namens SP in de Commissie Koninkrijksrelaties).

Donderdag 18 april is er een ceremonie (in de Government Guesthouse) waarin nieuwe Nederlanders worden "welkom" geheten door de (wnd) regeringscommissaris. Het zijn mensen afkomstig uit andere landen die een naturalisatieproces hebben doorlopen en nu een NL paspoort toegekend krijgen (althans een document waarmee - met een zekere doorlooptijd - een NL-paspoort kan worden aangevraagd). Het zijn er ditmaal vijf waaronder Iris (een ondernemer afkomstig uit China) en de zusjes Emilia en Mayroli Marte Jorge (afkomstig uit de Dominicaanse Republiek). Emilia is mijn havo-leerling die in 2018 haar examen heeft behaald en volgend jaar een HBO-opleiding in NL gaat doen (met het oogmerk daarna een studie aan de Technische Universiteit Delft te volgen). Het was leuk eens zo-n een ceremonie mee te maken.

Diezelfde 18 april is er een Assembly op school in het teken van Autisme. Diezelfde avond is er een Taste of the Culture waarin eveneens aandacht voor Autisme.

Goede Vrijdag is er s-avonds een kerkdienst met daarin een skit (een toneelstukje). Het verhaal betreft een rechtszaak waarbij aanhangers van Jesus - die inmiddels is veroordeeld, gedood (gekruisigd) en is bijgezet in een graftombe - alsnog vrijspraak eisen. De rechtszaak is naar moderne Amerikaanse snit ingericht. Alle bezoekers vormen de jury. Een luchtige setting van een serieus onderwerp. Het spelen van een rol op het toneel zit de meeste Statianen gegoten als een jas. Kortom, het was allemaal heel aardig.
Noot: Mia is inmiddels in NL en heeft Goede Vrijdag niet meegemaakt (althans niet op Statia) en om die reden zijn we ook op 9 april in de kerk geweest en hebben een repetitie van het toneelstukje bijgewoond.

Al zeker een week of twee voorafgaand aan Pasen worden langs de weg aan de baai plekken gerserveerd in de zin van "hier zit ik met mijn familie tijdens de Pasen". En dan met name op Tweede Paasdag (Easter Monday). Ik heb vrijdag, zaterdag en zondag een foto gemaakt vanaf boven (nabij de RK kerk) en je ziet het per dag drukker worden. De maandag heb ik echter niet meegemaakt want maandagochtend vertrok ik, met alle GvP-collega-s via Sint Maarten en Antigua naar Barbados.

Op de vroege ochtend van zaterdag 20 april wandel ik (weer eens een keertje) naar Whitewall en zie ik dat de tuin van het huisje van de vader van Maldwyn wordt schoongemaakt door de Boys Brigade olv Michelle en Beulah.

In het weekend voorafgaand aan Barbados heb ik nog contact gehad met mijn oud-leerling Lenaria (studerend in de Verenigde Staten) met wie ik van gedachten heb gewisseld ter zake van een door haar te maken werkstuk over ellipsen, hyperbolen en parabolen. Centraal stond de definitie van deze meetkundige figuren (met afstanden tot brandpunten en richtlijnen) teneinde van daaruit de wiskundige vergelijking af te leiden. Een project dat mijns inziens zeker bijdraagt aan een goed begrip van de meetkunde. Als we volgend jaar nog een havo zouden hebben zou dit zomaar een onderwerp voor een profielwerkstuk kunnen zijn. Wellicht dat het ook past als SBA (school based assessment) voor het vak Mathematics of Additional Mathematics in het CXC-onderwijs. We houden het in gadachten!

De Barbados-trip was vorig schooljaar al gepland maar is toen niet doorgegaan omdat velen de timing niet juist vonden (vlak voor de examens). Wat daar nu anders aan is, is ook mij onduidelijk, maar nu gaan we dus wel. Maandag haal ik om een uur of acht Frida en Etienne op en breng ze (samen met mijn bagage) naar het vliegveld. Daarma breng ik de auto thuis en wandel ik zelf wederom naar het vliegveld. Mijn vlucht naar Sint Maarten (er zijn er twee voor onze groep van ongeveer dertig personen) gaat omstreeks tien uur en in de middag vliegen we door via Antigua naar Barbados.

Aangekomen op Barbados (nabij Bridgetown) gaan we met de bus eerst naar Oistins, alwaar een enigszins chaotisch visfestival wordt gevierd. We drinken een biertje en eten - hoe kan het ook anders - een visje. Het duurt allemaal wat langer dan wellicht gepland maar uiteindelijk zijn we rond half tien allemaal weer in de bus en een half uurtje later zijn we - mijn kamergenoot Etienne en ik, en alle anderen natuurlijk... - op onze best wel luxe hotelkamer in het Divi Southwinds Resort.

De volgende ochtend zien we pas echt hoe luxe dit resort eigenlijk is: ontbijt zo goed als aan het strand. Ligstoelen op het strand. Licht kabbelend zeetje. Allemaal werk natuurlijk ;-))

Met de bus zijn we dinsdag naar een private school gegaan voor jeugd met special needs. Autisme, downsyndroom, adhd: alles is er. De missie van de school is gericht op zelfredzaamheid in de toekomst. We worden welkom geheten en rondgeleid door de directeur die met veel passie, enthousiasme en gedrevenheid de school heeft neergezet en ontwikkeld tot wat het nu is. Na afloop gaan we lunchen bij een soort van McDonalds. Ten slotte - althans voor vandaag - organiseert Divi Southwinds (ons hotel dus) een gezellige borrel in het begin van de avond.

Woensdagochtend na het ontbijt zijn we naar verschillende bestemmingen gegaan. Mijn bestemming was die van een technische school (Samuel Prescod Institute of Technology). Waar we gisteren op een prive school waren, keurig in het onderhoud, alles zo goed als nieuw, is de school van vandaag volledig overheidsgesubsidieerd. Bovendien is deze school vijftig jaar oud. Al met al een beetje een mistroostige schoolomgeving. Er zijn wel veel richtingen waarin wordt onderwezen: confectie, hospitality, hout bewerken, lassen en solderen, autotechniek, numeriek bestuurde draaibanken, cad/cam, etc. De school is niet alleen vijftig jaar oud, dit jaar wordt deze verjaardag ook nog eens op verschillende momenten in het jaar gevierd en deze week staat er een soort fair op het programma (een open dag). Wij hebben de opening ervan ook meegemaakt, compleet met volkslied, gebed, iemand vam het ministerie, toespraak van de directeur, etc.

Geluncht hebben we in een winkelcentrum waarin ook verschillende fastfoodorganisaties waren ondergebracht. Ik heb genoten van een Thais rijstproduct met ananas en garnalen. In de middag op het strand gelegen en even de zee geproefd.

En dan is het al weer donderdag. Alvorens te gaan ontbijten nemen we - Etienne en ik - eerst even een duik in het zwembad. we lopen vanuit onze kamer een meter of twintig over het gras en dan is daar het zwembad. Pure luxe natuurlijk, maar daarom niet minder leuk. Na het ontbijt gaan we naar de St Leonard-s Boys School waar de aard van het onderwijs nog het dichtst bij staat van wat ik doe op de GvP: wiskunde voor de bovenbouw van het CSEC (vergelijkbaar met de havo).

We worden welkom geheten door de directeur en een docent. Beiden met een buik vol ervaring in het onderwijs (elk ongeveer veertig jaar!). Met name de directeur hield een mooi, herkenbaar en met humor gebracht betoog over het lesgeven aan jongens (in vergelijking met dat aan meisjes). Ik moest toen even denken aan een aflevering van Kopstukken van Godfried Bomans. De school is een groot terrein met veel gebouwen die allemaal secties blijken te zijn (languages, sciences, etc). Omdat we wat laat zijn vertrokken vanaf het hotel en dus ook wat laat bij de school aankwamen, waren de diverse geplande contactpersonen niet meer beschikbaar. Na enig zoeken heb ik de contactpersoon voor wiskunde toch nog gevonden. Die was bezig met een CSEC-examen en had dan ook (inderdaad) eigenlijk geen tijd voor mij. Het bleef voor nu bij het uitwisselen van bereikbaarheidsgegevens. Maar die kunnen straks best wel waardevol blijken.

Omstreeks twaalf uur rijden we door naar de Cave Hill-vestiging van de Universiteit van de West Indies (UWI). Min of meer toevallig maak ik deel uit van het groepje dat de Medische faculteit bezoekt. Olivia en Jacintha stellen vragen over hoe onze studenten het best enthousiast kunnen worden gemaakt voor een studie bij hen en welke begeleiding daarbij dan beschikbaar is.

Na afloop van het UWI-bezoek gaan we lunchen waarna het strand en de zee weer lonken. In de avond wandel ik langs de verschillende kroegjes en eetttentjes in de buurt van het hotel: het doet de omgeving denken aan die stereotiepe, Spaanse, aan de Middellandse Zee gelegen toeristencentra.

Vrijdag maken we een toeristische rondrit met de bus. Gillian is onze gids. De eerste stop is St Nicholas Abbey waar we een ritje maken met een stoomtrein (inclusief een geschiedenislesje over de stoomtrein op Barbados) en een rondleiding krijgen in het huis, waaronder ook de rumfabriek (ook even proeven natuurlijk ;-) Het introductiefilmpje maakt duidelijk dat de vader van de huidige (Britse) eigenaar het complex in de jaren dertig van de vorige eeuw heeft opgezet.

Vanaf daar vertrokken in de richting van Harrisons Cave. Onderweg lunchen we bij een tentje langs de weg: Sand Dunes. Harrisons Cave is een mooie grot waar je met een treintje doorheen rijdt. Zo af en toe wordt er gestopt bij een indrukwekkende stalagtiet of -miet. De rondleider maakte er een show van, een soort van wervelende presentatie. Beetje Amerikaans. Al met al best wel een leuk bezoek.

In de avond hebben Etienne, Frida en ik nog wat kippenvleugeltjes en een drankje weggeketst op deze of gene rooftopbar. Om een uur of tien zijn we naar bed gegaan.

Zaterdag zijn we vrij. Met Frida, Etienne, Siem, Hans en Mieke bezoek ik Bridgetown. Etienne had een lijst van bezienswaardigheden opgepikt uit deze of gene stadsbeschrijving. Ongeveer de helft ervan, waaronder het parlementsmuseum, hebben we gedaan. De synagoge was gesloten evenals de Angicaanse kerk maar al met al was de wandeling ontspannen en leuk. Rond een uur of een kregen we trek en zijn we een Chefette binnengevallen. Daarna hebben we een taxibusje gevonden die ons weer naar het hotel terugbracht.

De middag was rustig en dat moest ook wel want in de avond zijn we naar de Kensington Oval gegaan - het cricketpaleis van de Caribbean - alwaar reggaefenomeen Buju Banton zijn optreden - Long Walk to Freedom - geeft. Ruim voorafgaand aan deze Barbados-trip heeft een aantal collega-s (en ik) hiervoor kaartjes gekocht. Rosie heeft een busje geregeld om ons naar de Oval te brengen en ons na afloop weer terug naar het hotel te brengen. Het was leuk om zo-n performance mee te maken maar het duurde wel ontzettend lang voor het hoofdprogramma startte: omstreeks 10 pm startte het voorprogramma en niet eerder dan 1.30 am verscheen Buju ten tonele. Rond twee uur had de eerste groep mensen (waaronder ik) ons bed gevonden nadat het taxibusje ons bij het hotel heeft afgezet. Nog een paar uur om te slapen...
Noot: Op de weg naar de Kensington Oval rijdt onze chauffeur vol trots nog even langs het huis waar de wereldster Rihanna heeft gewoond. Dat is vlak bij de Kensington Oval.

Zondagochtend om half zeven staat het bustransport klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Rosie had zelfs ontbijtpakketjes geregeld! Aan alle leuke dingen komt een eind en omstreeks negen uur in de ochtend laten we Barbados weer achter ons. Na tussenstops op Antigua en Sint Maarten lonkt de thuishaven EUX weer.
Noot: LIAT verzorgt onze vluchten op het traject Sint Maarten - Antigua - Barbados (vv). Het is allemaal goed verlopen zonder vertraging of verlies van bagage. LIAT heeft wat dat betreft niet een heel goede reputatie: Luggage In All Terminals of Landing In Any Time.

Wel tot zover voor nu! Tot de volgende keer!

Mia en Jan.

Sint Eustatius