Statia, 22 februari 2015.

Vrienden,

Zaterdag 14 februari gaan Mok en ik de Quill op. Voor Mokkie bepaald een overwinning want het is toch een beetje klimmen en klauteren. En dan moet je natuurlijk best wel opletten waar je je voeten neerzet en aan wel tak of boomwortel je je vasthoudt. En laat dat opletten nu net niet het sterkste punt van Mokkie zijn. Maar goed, een voorzichtige en tegelijkertijd prachtige klim naar boven werd beloond met een geweldig uitzicht over een groot deel van het eiland alsook op de donkergroene kruinen van de bomen die het zicht op het diepere deel van de krater voor ons verborgen hielden. Daarna zijn we langs een wat minder steile route afgedaald, een prachtig bospad dat ons langs de residentie van de gouverneur leidde en kort daarna zaten we moe maar voldaan op de porch van ons huis uit te puffen. In de middag nog even langs Knippenga en langs de Botanical Garden gereden (lekker ruig pad) en later op de middag bleken de golven nog steeds indrukwekkend: we zijn flink op en neer geschud door de zee!

Zondag 15 februari staat een andere wandeling op het programma. We beginnen nabij Zeelandia en we wandelen naar Venus Bay (en weer terug natuurlijk). Allemaal niet zo ver en ook niet zo veel geklauter als gisteren maar toch een fiks wandelingetje. De afstand is niet zo groot (geen enkele afstand is groot op dit kleine eiland ;-) maar als de zon brandt dan kan het toch zomaar warm worden. Gelukkig staat er ook een verkoelend briesje. We ontmoeten onderweg wat Amerikanen die met een soort golfkarretje datzelfde pad naar Venus Bay afleggen en ik maak een afspraak om met zo'n karretje met Mia eens naar deze voor haar toch moeilijk bereikbare plek te gaan.

De rest van de middag staat in het teken van "operatie rijsttafel". We hebben wat mensen uitgenodigd (ca. twintig) om later op de middag - vanaf een uur of vijf - gezellig van een hapje en een drankje te genieten. Nadat iedereen eerst genoten had van een werkelijk prachtige zonsondergang begon eenieder smakelijk te eten! Het was een prachtige en gezellige avond! Maandagmiddag zijn we te gast bij collega Selma: haar reputatie van uitstekende kok wordt meer dan waargemaakt! Het is er bovendien ontzettend gezellig!

Dinsdag: de dag waarop we allemaal vertrekken. Mok via Sint Maarten en Curacao naar Nederland, wij nemen afscheid van Mok op Sint Maarten en gaan dan door naar Puerto Rico. Vier dagen genieten van Old San Juan. Maar voordat we zijn vertrokken blijkt toch weer onze betrekkelijke onervarenheid met het reizen naar de Verenigde Staten (Puerto Rico is weliswaar geen staat van de VS maar is er toch nauw aan gerelateerd). We moesten dan ook eerst een visum (ESTA) kopen (waar overigens later nergens meer naar werd gevraagd). Nu kon dit gelukkig op het vliegveld van Sint Maarten maar als je eerst een paar uur alle tijd hebt en je komt er bij het inchecken achter dat je zoiets moet kopen, dan ontstaat er toch enige ergernis.

Na aankomst op het vliegveld van San Juan ging alles vrij vlot. Zelfs de extra beveiligingsmaatregelen die de VS bij haar grenzen heeft geintroduceerd namen niet veel tijd in beslag: fotootje maken en een elektronische afdruk van alle vingers. Een taxi bracht ons snel naar ons hotelletje waar iemand was achtergebleven om ons op te vangen: na zes uur in de avond is er geen personeel meer aanwezig en zonder sleutel kom je er niet in!

Woensdag is onze eerste, echte, volledige dag in San Juan. Een groene kiosk op het nabij gelegen Plaza de Armas schenkt voortreffelijke koffie en een uit een naastgelegen sandwichtent komt de rest van ons ontbijt. Als een echte toerist banjeren we wat rond in het oude deel van de stad tot we arriveren bij het fort dat de stad al van oudsher bewaakt, het San Felipe de Morro fort. Aldaar stappen we op een treintje dat toeristen rondrijdt en zo zien we de rest van de oude stad in een hobbelige vogelvlucht.

We bezoeken een reisbureau en boeken een cruise voor in de zomer. Een beetje onverwacht maar toch wel leuk. We zijn toe aan een hapje en daarna hangen we wat rond nabij onze koffiekiosk. Veel drukte in de stad en tegelijkertijd veel vakantiegevoel. Het leven is goed!
Noot: Het idee van een cruise in deze omgeving leeft al wel wat langer. Het lijkt ons een goede gelegenheid om wat eilanden in deze omgeving nader te leren kennen (ook al zijn het eigenlijk wanstaltig grote schepen) om zodoende vast te stellen: "daar willen we nog wel een keertje naar terug!". Het is net als bij het kiezen tussen verschillende lekkere dingen: pas nadat je alles hebt geproefd maak je een keuze ;-)

Donderdag slenteren we wat rond, te beginnen met de doorgang door de San Juan poort in de stadsmuur. Buiten langs deze muur gaan we richting haven, onder langs de residentie van de gouverneur: het Fortalezahuis. Voorts maken we een busrit met een willekeurige bus (T5) die ons tot voorbij het vliegveld brengt (Isla Verde). Zowel de bustrip heen als terug neemt meer dan een uur in beslag. Daarna wat eten en drinken met zicht op de cruiseboten in de haven (w.o. Het NL-schip Ryndam en een schip van "onze" cruiseredederij Carnival). Hoewel wat vroeg komt toch een vakantiegevoel boven drijven....
Noot: De van Etienne en Frida geleende Lonely Planet reisgids vertelt ons dat met name de route T5 eigenlijk best wel een beetje gevaarlijk is. Dat lazen we gelukkig pas toen we weer heelhuids terug waren. We hebben ook niets gevaarlijks bemerkt.

Onze laatste volledige dag in San Juan is al weer zowat voorbij. Na een rustig ontbijt zijn we nog eens naar het busstation gegaan. Dit keer hebben we lijn T9 naar Rio Piedras "gedaan". En weer terug natuurlijk. Een andere Carnival-cruiser ligt een dagje afgemeerd in San Juan en wij drinken weer eens iets bij Starbucks. We slaan wat wijn in voor de avond en maken ons op voor de thuisreis op zaterdag: via Sint Maarten terug naar Sint Eustatius!

Zaterdag, de dag van onze thuisreis, verloopt zoals een reisdag nu eenmaal gaat: veel wachten! De feitelijke reisduur is niet zo lang: minder dan drie kwartier om van San Juan te komen op Sint Maarten en het laatste traject is slechts een minuut of twintig. En toch ben je daar dan een dag mee bezig. Eenmaal weer op Statia kopen we nog een flesje wijn: per slot van rekening is het nog vakantie en bovendien weekend!

Tot de volgende keer! Groet,

Mia en Jan.