Statia, 15 februari 2016.

Vrienden,

Elke collega die langer in het onderwijs meeloopt dan ik (en dat zijn er best een boel) bevestigt mij dat voor het gevoel de tweede helft van het schooljaar een stuk sneller verloopt dan de eerste helft. We gaan het zien! In elk geval is het deel na de kerst bezaaid met vakanties (voorjaars-, paas- en pinkstervakantie en dan ook nog eens Koningsdag en Hemelvaart) dus voor je het weet staan de eindexamens al weer voor de deur. En dan realiseer je je ineens dat er nog erg veel werk moet worden verricht dus het gevoelsmatig snellere verloop zou ook kunnen worden veroorzaakt doordat er in betrekkelijk weinig weken toch nog heel veel moet worden gedaan! Snel maar aan de slag dus!

Deel van het vele werk is ook nog eens de Engelse les die alle docenten moeten volgen. Had ik daar al eens iets over gezegd? Ik weet het eerlijk gezegd niet maar dan zeg ik het nog maar eens een keer. Gezien de transitie van het Nederlandstalige curriculum (HAVO, VMBO, MBO) naar het Engelstalige curriculum (CSEC, CCSLC en CVQ onder het regime van CXC) worden alle docenten verondersteld een zeker niveau van de Engelse taal te beheersen. Men spreekt van een C1- of C2-niveau en dat is best pittig. Ergens in de loop van het vorig schooljaar zijn we begonnen met de Engelse les die verzorgd wordt door docenten van de Universiteit van Sint Maarten. De belasting is niet gering. Sowieso kost het drie uur college per week (voor velen zelfs in de vroege avonduren: van vijf uur in de middag tot acht uur in de avond) en dan worden we ook nog eens geacht het nodige huiswerk te maken. In augustus 2016 doen we examen en dan zien we wel of ik een certificaat in de wacht zal kunnen slepen.

Met ingang van heden - na de kerstvakantie - geef ik ook Economie aan de bovenbouw van de HAVO. Wij gebruiken daarvoor de de lesbrieven van het LWEO en in de kerstvakantie heb ik mij behoorlijk ingelezen in die lesbrieven. Interessante materie maar voor mij is de grote uitdaging (net als bij wiskunde trouwens): hoe krijg ik deze kost op een smakelijke manier voorgeschoteld voor de leerlingen? En niet alleen maar voorgeschoteld: ze moeten het ook nog eens zo smakelijk mogelijk consumeren. En dat is best een uitdaging! Coach Mariette helpt mij met enige didactische vaardigheden en in dat kader is een filmpje opgenomen van een les wiskunde (over statistiek: gemiddelde, modus en mediaan).

Op een rustig bezoek aan Scubaqua zien we dat ook Roy en Vicky weer terug zijn op het eiland. Zij zijn super-Brits en - wat mij betreft - kunnen ook onze docenten Engels nog een behoorlijk puntje zuigen aan hun gebruik van de Engelse taal. Maar daar gaat het nu niet om. Wij bestelden voor ons beiden een kop thee. En toen die ook werden bezorgd volgde een alleraardigst college "thee zetten en inschenken op zijn Engels": in een theepot schenk je kokend water over de thee(bladeren) die zijn opgesloten in een soort theezeef en nadat de thee is getrokken, schenk je deze uit in een theekop waar vooraf enige melk is geschonken. Dus niet achteraf melk toevoegen maar thee uitschenken over de melk. Tja, je moet het maar weten. We hebben er allemaal smakelijk om gelachen.

Op 12 januari opent Joske haar koffietent Para Mira (Stop en Kijk). Het is een mooie dag met veel gasten, aandacht van de pers, muziek en zang. Deze opening belooft nog veel goeds voor de toekomst! Joske wordt bijgestaan door Ashley en Osei. Mia doet iets op de achtergrond (administratie en facebook). Ook Daily Herald besteed aandacht aan de opening!

Dennis doet mij het voorstel om weer eens een wandeling te gaan maken. Geertruida sluit aan en zaterdag 16 januari gaan we gedrieën al vroeg op pad. Omstreeks half negen in de ochtend zijn we aangekomen bij de kraterrand van de Quill: het is de bedoeling om een rondje kraterrand te maken. Als ik de diameter van de kraterrand nu eens schat op ongeveer zevenhonderd meter dan zal dat rondje dus ongeveer twee a tweeëneenhalve kilometer zijn. Een niet bijzonder grote wandeling zou je denken. Toch deden wij er nog altijd ongeveer vijf uur (inclusief ca. een uurtje rust) over voor we weer op ons beginpunt waren aangekomen. Het blijkt best een pittige wandeling met veel naar boven en naar beneden klauteren op heel grote stenen en talrijke boomwortels. En nu ben ik geen plantendeskundige maar als er een plant is die mij erg is opgevallen dan is het toch wel de plant met die enorm grote bladeren (ik meen dat ze olifantsoren worden genoemd), sommige met een lengte van wel bijna een meter! Na afloop had Mia gezorgd voor heerlijke kippensoep voor ons allen op de porch.

Dinsdag 19 januari ontmoeten we Simon en Marg die met hun boot Margansie op weg zijn van Falmouth (Engeland) naar Nieuw Zeeland. Mia heeft ze een dag tevoren een lift gegeven op het eiland en wanneer we aan het eind van de dag in zee dobberen worden we ineens uitgenodigd om een drankje te drinken bij Old Gin House.

Al enige tijd moeten we best wel een beetje rekening houden met wat kuilen in de weg. We doelen nu met name op de weg naar beneden die ons langs het watertappunt en het ziekenhuis richting dorp voert. Hier zit ter hoogte van het Census Office een verschrikkelijk scherpe drempel in de weg die je welhaast dwingt tot snelheid nul. Vlak daarbij zijn twee kuilen in de weg die je bijna niet kunt ontwijken: nogmaals erg langzaam rijden is geboden. Zaterdag 23 juni rijden we langs dit punt en blijkt een van de twee kuilen gevuld met inmiddels hard geworden cement. We zouden dit als voorbeeld willen opvoeren van een efficiënte wegreparatie. Als immers een van de twee kuilen is gerepareerd dan kun je er goed langs rijden. Vooralsnog lijkt ons dit een zeer Caribisch getinte oplossing van een wegobstakel. We zijn benieuwd of de tweede kuil ook snel zal worden volgestort.

Vrijdag 22 januari wordt kleinzoon William van Menno en Ingrid (Scubaqua) geboren: tijd voor champagne en beschuit met muisjes!

Maandag 25 januari wonen Mia en Vicky bij CNSI een presentatie bij van een onderzoek dat is verricht door het KITLV. Het betreft de gevoelens van de bevolking tegenover de lokale en de landelijke politiek na de magische datum 10-10-10 waarop de Antillen werden ontbonden, vier landen ontstonden alsmede een deel Caribisch Nederland. Op de website van het KITLV is er meer te vinden over de inhoud. En natuurlijk de Daily Herald van 27 januari.

in de eerste week van februari zijn twee dames te gast bij Paramira en ik raak aan de praat met ze. Dan blijkt een van de dames - Ellie - getrouwd met een marineofficier buiten dienst. Ik vraag verder: misschien ken ik hem immers. En even later begrijp dat Cor (met Ellie dus) een week of twee op vakantie zijn op ons eiland. Met Cor heb ik nog gevaren aan boord van de Zeehond, ergens eind jaren zeventig. Tja, zo ontmoet je soms de meest onverwachte gasten op ons eiland! Zondagmiddag 7 februari drinken we gezamenlijk een drankje op onze porch nadat we even een rondje eiland hebben gedaan. We eten een hapje bij Fay.

Maandag 8 februari vliegen we naar Sint Maarten. We hebben een cruise geboekt aan boord van de Horizon (via Pullmantour) van Croisieres de France. De cruise begint en eindigt op Sint Maarten. Als we aankomen gaan we eerst even naar Karakter: voor de kerstvakantie was Jan daar al eens geweest met Geertruida maar Mia had deze strandtent nog nooit gezien. We zitten er een paar uur, ontbijten wat en drinken wat koffie en thee. Hans en Joske - ook op het eiland - schuiven even aan. Reuze gezellig allemaal.

Rond een uur in de middag pakken we een taxi en gaan we naar de cruiseterminal. Onze eerste indruk is wat gaat het bij Carnival dan gemakkelijk en efficient. Veel papieren invullen en een paar keer hetzelfde invullen (zoals een emailadres). Paspoort inleveren: houden we niet zo van. Gelukkig kunnen we die na de afvaart weer ophalen, voorzien van een douanestempel.

Om een uur of drie zijn we dan eindelijk aan boord. Het is wat kleinschaliger dan we hebben ervaren aan boord van de Carnival Liberty maar dat is niet erg. Voor vertrek krijgen de nieuwe mensen een instructie over de veiligheid aan boord en hoe het zit met zwemvesten en wanneer het schip onverhoopt verlaten moet worden. Om zeven uur vertrekken we. Onze hut is heerlijk, met balkon! Genietend van een glas wijn op ons balkon glijden we Statia voorbij: een week eerder zagen we hetzelfde scenario maar dan vanaf de andere kant (de porch).
Noot: Aan een steiger parallel aan die waar de Horizon is afgemeerd, ligt de Stad Amsterdam. Geen idee of voormalig collega Robin hier nog steeds de scepter zwaait en ik kreeg ook geen gelegenheid om dat te onderzoeken. Mijn overtuigingskracht schoot tekort om de beveiligingsbeambte tot andere gedachten te brengen...

Dinsdagochtend worden we wakker: balkondeur open, heerlijke zeelucht, zicht op Montserrat en daarna de westelijke vleugel van het vlindervormige eiland Guadeloupe. Onze excursie brengt ons bij een rumfabriekje waar het eindproduct wordt getrokken uit suikerriet dat voor onze ogen wordt vermalen tot prut. Natuurlijk proeven we wat maar rum zal nooit echt tot onze favoriete drank worden. De volgende stop betreft een tropische tuin: Jardins de Valombreuse. De laatste stop is bij Cascades aux Ecrevisses, zoals de naam al zegt: een waterval. Er zwemmen mensen in de poel waarin het water valt en de omgeving is die van een vochtig, tropisch regenwoud. Om een uur of drie levert de bus ons weer af bij de boot alwaar we nog even een hamburger wegketsen gezeten op een zonnige achterzijde van dek 11.

Woensdagochtend lopen we Martinique binnen. Wij hebben gereserveerd voor een excursie met een 4x4-voertuig. Vier van deze autos staan klaar, met zijn zessen zitten wij bij chauffeur Toni in de Landrover. Martinique is een eiland met twaalf vulkanen waarvan een nog steeds actief. Bij de laatste uitbarsting in 1902 is een heel dorp verloren gegaan en slechts een inwoner heeft dat toen overleefd: hij zat in de gevangenis. Op een hoogte van 700 m - het is hier duidelijk frisser - stoppen we even en genieten we van uitzicht-met-rum. We bezoeken een bananenplantage en krijgen uitgelegd hoe de bananen groeien en de export ervan is geworden tot de belangrijkste inkomstenbron van het eiland. Chauffeur Toni heeft grote kennis van flora en fauna van het eiland en meer dan eens stoppen we voor deze of gene plant waar wij als inzittenden dan weer moeten raden naar de naam (kaneel, koffie, avocado, etc.) Een geslaagd bezoek!

Donderdag bezoeken we Isla Margarita, het vakantie-eiland voor de Venezolaanse kust. Eerlijk gezegd hadden wij ons een beeld voor ogen van een soort Spanje maar dan in de tropen. Het is natuurlijk maar een vluchtige indruk die je krijgt van een bustrip (onder begeleiding van politie op de motor!) maar die indruk is niet onverdeeld toeristisch aantrekkelijk te noemen. Een groot troosteloos landschap! We stoppen bij een museum dat een zuidamerikaans beeld moet oproepen, en ook bij een of ander fort dat moet herinneren aan een bloedige veld- of zeeslag. Ten slotte stoppen we bij een strandtent: de gelegenheid bestaat om even de zee in te gaan maar wij verkiezen aan het strand te blijven. Souvenir- en ijsverkopers proberen hun waar te slijten en na een uurtje vertrekken we weer richting Horizon.
Noot: Als het Lisbeth zou schikken in haar agenda hadden we van onze Venezolaanse vriendin wellicht een aardiger indruk van het eiland gekregen maar zij had deze dag afspraken in Caracas. Jammer...

Vrijdag steken we de Caribische Zee over: we blijven een dagje op zee. Een rustige dag met veel lezen en genieten van de zee. Onthaasten wordt bijna zichtbaar. Eenmaal lopen we naar de reling omdat anderen geestdriftig naar zee wijzen. Zijn het dolfijnen die ons begeleiden? Of bruinvissen? We weten het niet precies maar het is wel een mooi gezicht!

Zaterdag komen we aan in Santo Domingo, de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek. Het eiland Hispaniola - zoals het vroeger heette - is verdeeld in een oostelijke en in een westelijke helft. In het westen ligt Haiti, in het oosten de Dominicaanse Republiek. Een korte bustrip leidt ons rond de stad met daarin o.m. een blik op Chinatown. In het oude gedeelte van de stad stoppen we en maken we een korte wandeling door de wijk. We bezoeken o.m. het Nationaal Pantheon.

Zondag een bezoek aan een andere stad in de Dominicaanse Republiek: La Romana. We hebben geboekt voor een rondrit met een soort verbouwde pickup met zitbankjes en een tentachtige overkapping in het laadgedeelte. Een enthousiaste gids vertelt honderduit en voert ons langs een plantentuin, plantages en een souvenirwinkel waarbuiten een ambachtsman op traditionele manier zijn sigaren rolt (altijd leuk voor de toeristen...;-). We kopen een hoed waarbij de opbrengst van de te verkopen spullen zal worden besteed aan - zoals onze gids dat noemt - educatieve projecten voor schoolgaande kinderen van de suikerrietplantages in de omgeving.

En dan is het weer maandag. Begin van de middag eindigen we weer waar we het rondje begonnen: Sint Maarten. We stappen af en nemen het avondvliegtuig weer terug naar huis. Het gewone leven begint weer. Morgen weer naar school! Het gewone leven? Nee hoor, eerst nog bezoek: morgen komt Mok! Tot een volgende keer!

Mia en Jan.

PS We zijn net terug van onze cruise en staan op het punt om deze brief te verzenden. Op het vliegveld van Sint Maarten - toen we in de taxi stapten begon het keihard te regenen en eenmaal aangekomen bij het vliegveld was het weer droog... - zijn alle foto's in de juiste albums geplaatst maar waarvoor nog geen tijd is gevonden, is het ontdubbelen van de te veel gemaakte foto's. Die schoning doen we in de komende dagen.

Sint Eustatius