Statia, 7 juni 2020.

Op maandag 11 mei begint de school weer. Anders dan anders, dat dan weer wel. De grotere klassen (ongeveer vijftien plus) zijn in tweeen gesplitst. Op maandag, woensdag en vrijdag de ene groep, op dinsdag en donderdag de andere. En de volgende week andersom. Om niet te veel menselijk verkeer te genereren zitten de klassen in beginsel in een "eigen" lokaal en lopen de docenten van lokaal naar lokaal. Normaal gesproken verhuizen de studenten van docent naar docent. Maar nu dus andersom. Begrijpelijk maar niet altijd handig: mijn boeken liggen in de kast van lokaal 23 (normaal "mijn" lokaal) en het is in de nieuwe situatie niet altijd duidelijk of er krijt is (een uitveegborstel is er meestal wel, maar krijt moet je af en toe aanvullen...).

En afgezien van twee geimporteerde gevallen, die weer genezen zijn verklaard, is het eiland officieel vrij van corona. Je weet het natuurlijk nooit helemaal zeker met virussen maar is toch een beetje vreemd wanneer we kunstmatig afstand bewaren tot elkaar terwijl er ogenschijnlijk en binnen de context van ons eiland helemaal niets aan de hand lijkt te zijn.

Het per half februari nieuw aangetreden team aan regeringscommissarissen (Marnix van Rij en Alida Francis) heeft in het begin van de crisis dagelijks een minuut of tien de nieuwe ontwikkelingen rondom corona voorgelezen op de radio, maar dat is inmiddels ook teruggebracht tot "op maandag en donderdag". Sinds half maart is Sint Eustatius wel een soort Sint Alcatraz geworden: geen mens komt er nog in of uit (of je moet met een medische noodzaak naar het ziekenhuis op - bijvoorbeeld - Sint Maarten moeten). De komende week verwachten we meer te horen hoe zich dat ontwikkelt. Het luchtruim is vooralsnog gesloten voor personenverkeer tot en met 15 juni 2020.

Het programma van school loopt ook een beetje bijzonder. Ik noemde al de halve klassen zodat je maar met halve snelheid door kan. Nu lopen we tegen het eind van het schooljaar, dus vanuit dat gezichtspunt valt het allemaal wel weer mee. Toch heeft het ook een beetje van een uitgaande nachtkaars. Immers, onder normale omstandigheden zouden de eindexamens nu wel ongeveer achter de rug zijn. Dat eindexamen is enerzijds gekortwiekt (alleen paper 01: voor wiskunde betekent dat zestig multiple choice vragen te doen in anderhalf uur). Menig leerling vindt dat gemakkelijk en dat is het eigenlijk ook wel een beetje. Aan de andere kant wordt het nu gemakkelijk onderschat. Ik zal dat toelichten. De cijferwaardering gaat als volgt. Alle examens in de Engelstalige Caribische regio worden na te zijn gewaardeerd op een stapeltje gelegd in volgorde van resultaat: de minste fouten liggen bovenop en de meeste fouten liggen onderop. Dan wordt de stapel gesplitst in zes gelijke delen. De beste 16,7 procent krijgt een I, de volgende 16,7 procent een II en dat gaat zo door tot de laatste 16,7 procent die een VI krijgt. De waarderingen I, II en III gelden als een voldoende, de hogere waarderingen als een onvoldoende.

En waar de gemiddelde student in de examenklas denkt "och als ik nu maar ongeveer 40 vragen van de zestig goed heb, dan zit ik wel goed", hou ik ze voor nee, zo werkt dat niet: iedereen in de Caribische regio zal het examen wel gemakkelijk vinden dus wanneer je minder dan ongeveer 55 van de zestig punten scoort, dan zit je waarschijnlijk al snel in de onderste waarderingen (IV, V en VI). Mik op "zestig goed" en probeer op die manier er in elk geval 57 of 58 goed te hebben. Het lijkt me dat je dan wel een goede kans hebt om een I, II of een III te halen. Maar ja, of die boodschap goed is doorgedrongen bij onze studenten... ik weet het niet. De tijd zal het leren.

Wat we in ieder geval hebben gepland is een galadiner op maandagavond 15 juni. Met alle examenstudenten van CSEC en hun docenten (waaronder ik dus) gaan we gezellig dineren en spreken elkaar toe in al dan niet belerende, terugblikkende, spitsvondige of geestige speeches. De CSEC-examens zijn nu gepland in de tweede helft van juli en de eerste dagen van augustus. Erg laat dus, maar ja: niets aan te doen. Als je zelf een idee wil hebben van wat een CSEC-examen eigenlijk inhoudt dan kun je op de website van CXC naar proefexamens gaan. Kies hier voor tabblad CSEC en dan onder de M van Mathematics of Mathematics P2 (de laatste voor Paper 2, die we dit jaar dus niet doen). Voor de geinteresseerden: kijk ook eens onder Additional Mathematics (helemaal bovenaan, hiervan is alleen een P1 demo beschikbaar).

Ook nog een enkel woord over de andere klassen: ik geef les aan de klassen A2, A3, A4 (en A5, maar die doen dus binnenkort hun eindexamen). A2 volgt gewoon een programma aan de hand van een boek met daarin twaalf hoofdstukken. In de loop van het jaar hebben we die allemaal behandeld en in de komende testweek staat "het hele boek" op het programma. Een beetje gemor in de klas, maar daarvan zeg ik dan "kleine dingen hou je altijd". Met A3 en A4 heb ik ook de gehele jaarplanning keurig gedaan en nu, aan het einde van het schooljaar, toets ik dat in een gesprek (een mondelinge toets dus) en wil ik zien dat de studenten ook werkelijk begrijpen wat we het afgelopen jaar hebben gedaan. Dat gaat bij de ene student wat beter dan bij de ander. Al met al hoop ik op die manier te bewerkstelligen dat we steeds een beetje meer klaar zijn voor het examen dat aan het eind van A5 volgt.

Het sociale leven bruiste op het eiland natuurlijk toch al niet zo maar in deze tijd van corona-maatregelen is ook het buiten de deur lunchen, koffie drinken of zo, allemaal taboe. Inmiddels is dit weer een beetje op gang gekomen en met name dat koffie drinken of lunchen vonden wij toch wel plezierig. Anders gezegd, we hebben dat best wel gemist! En waar bij mij Mia de tondeuse nog wel eens door het haar haalt teneinde het kort te houden, zat ze zelf met smacht uit te kijken naar een kapper die haar warme haardos eens wat uitdunde. Net vandaag (zaterdag 6 juni) heeft ze weer een kapper gevonden die haar tevredenheid kon wegdragen.

Het alternatief zou zijn "ik ga in Europees Nederland wel weer" omdat we in juli van plan waren die kant op te gaan. Maar ja, het vliegverkeer is tegen die tijd nog niet voldoende hersteld en onze reeds lang geleden geplande vluchten zijn door KLM geannuleerd. Hoe het verder gaat zien we nog wel, maar komende zomer brengen we dus hier door, op de porch, op het eiland. Toch een beetje Sint Alcatraz dus...

Andere sociale gebeurtenissen: de kerk. Ook de kerk is de afgelopen weken gesloten gebleven. Het mocht natuurlijk allemaal niet te druk worden. Afgelopen zondag is er voor het eerst sinds weken weer eens een dienst gehouden. Niet eens in de kerk, maar op het schoolplein van de naastgelegen Bethel Methodist School (basisschool). De afgelopen weken heb ik op zaterdag wel de dienst opgenomen en op de website van de kerk geplaatst.

Brand! Op 22 mei 2020 brandt het Godet House (waarin de Tourist Board gevestigd) af. Als een "lopend vuurtje" gaat dat nieuws over het eiland en dat is ook wel begrijpelijk: het Godet House is immers een historisch en monumentaal pand. De Tourist Board is er gevestigd nadat zij in 2017 door de orkaan Irma uit het fort is verdreven. Het dak van het kantoor was indertijd door de orkaan beschadigd.

Refererend aan onze vorige nieuwsbrief: nee, het juiste kabeltje om de laptop te koppelen aan het schoolinternet is nog niet gearriveerd. We blijven geduldig wachten...

Op 3 juni jl was er in de Tweede Kamer een plenair debat over de terugkeer van het lokale democratische bestuur op Sint Eustatius. Een geleidelijke overgang van de huidige interventie door een regeringscommissaris en een plaatsvervanger naar de normale situatie met een eilandsraad (gemeenteraad). Daar is een hoop gedoe over en staatssecretaris Knops heeft er ons inziens goed aangedaan om Caribisch Nederland in de schijnwerpers te plaatsen maar voor het overige bakt hij er ons inziens niet al te veel van. Heel veel drammerig gedoe en zo goed als geen overleg. Nee, de spreekwoordelijke hearts and minds van de Statianen zijn vooralsnog niet erg oranje gekleurd. Nu hoeft dat ook niet, maar je zou mogen verwachten dat de interventie uiteindelijk ook enige pro-Nederlandse sentimenten genereert. Zie voorts de afzonderlijk ingerichte website.

Wel, tot zover deze keer! Tot een volgende keer!

Groet,

Mia en Jan.