Statia, 4 juli 2021.

Vrienden,

En weer is er een maand voorbij. Juni is zomaar voorbijgegleden. Terwijl onze laatste nieuwsbrief al weer van 30 mei is, moet ik vaststellen dat het inmiddels al weer juli is. Toch zijn er best wel wat ontwikkelingen geweest in juni die het vermelden waard zijn, maar dan moeten we ze natuurlijk wel opschrijven anders vervliegen de gedachten weer. Of het blijft bij een herinnering van een enkel zinnetje waar ik anders misschien een hele alinea er aan had kunnen wijden. Maar goed, het is niet anders.

Ik begin nu maar eens bij de meer recente gebeurtenissen. 1 Juli is - per dit jaar - een officiele feestdag. Een dag van bezinning en herinnering. Een soort Bevrijdingsdag, althans zoals het oorspronkelijk is bedoeld. 1 Juli is de dag waarop 158 jaar geleden (1863) formeel de slavernij is afgeschaft. En het idee van de slavernij is redelijk dicht gerelateerd aan hoe de autochtone bevolking tegen de wereld aankijken. Ik zou geen recht doen aan de gevoelens wanneer ik er een grapje over zou maken, in de trant van en dat is niet eerlijk want zij zijn groot en ik is klein (Calimero), maar die troefkaart wordt toch geregeld getrokken. Een bijna permanent gevoel van achtergesteld zijn. De herdenkingsdag was mooi en waar van toepassing ook waardig, maar tegelijkertijd ging het gewone leven gewoon door. 1 Juli was een gewone donderdag in de optiek van CXC en het was dus ook een examendag. Ik moest surveilleren bij het examen Social Studies (zeg maar: maatschappijleer).

Op 30 juni was er een viering van Emancipatiedag (want de feitelijke dag, zou immers een vrije dag zijn) in de Sporthal en in de avond een speciale Taste of the Cultures. Met name de scholen pakken uit op de dag met sketces (kleine toneelspelletjes). De volgende dag - 1 juli - begint met een oecumenische dienst (om half acht in de ochtend!) in de Bethel Methdodist Church (maar goed, omstreeks half negen moet ik dus naar school). En in de avond is er een manifestatie, noodgedwongen in de sporthal, want het is af en toe onheilspellend weer.

Dat onheilspellende weer hangt samen met de tropische storm Elsa die vanuit de Atlantische Oceaan, ter hoogte van Martinique de Caribische Zee binnenvalt en daarbij in kracht toeneemt tot orkaankracht en koers zet naar het noordwesten, richting Haiti. Bij ons dus niet al te veel regen maar wel veel wind en windvlagen. Bij het plaatje van 1 juli, 02:00 am hoort de volgende tekst (van onze weerman George Works): Tropical Depression Five formed in the Atlantic and is forecast to become Tropical Storm Elsa this morning as it drifts west. Elsa will enter the Caribbean around Martinique tomorrow afternoon and move west-northwest toward Haiti. Elsa will bring Statia 27-37 kn winds and waves to 3m late tomorrow night, and a chance of showers tomorrow night and Saturday.

Op 26 juni heeft de Bethel Methodist Church een dag gepland met internationale inbreng (op culinair gebied). Mia, geholpen door Geertruida, maakt wafels waarop natuurlijk een heerlijke klodder honing! En op 25 juni is er de jaarlijkse Clean Up van het eiland. Geen idee waar het vandaan komt, maar aan het eind van het schooljaar is er telkens weer een schoonmaakactie waar onze school aan meedoet. Op de een of andere manier ben ik elk jaar ingedeeld in de club die Zeelandia Beach voor haar rekening neemt en over het algemeen kuier ik met wat leerlingen van "mijn" klas (a5) over het strand en raap af en toe een plastic flesje op. Een soort van ontspannen strandwandeling dus. Dit jaar is alles anders vanwege de verschoven examens: a5 is vrijgesteld van deze actie en ik ben ingedeeld bij de groep van a2 en a3 met hun mentors Lois en Olivia. De ontspannen houding van voorgaande jaren moet ik dit jaar even maar vergeten: het mij toegewezen groepje leerlingen heb ik bij aanvang gezien en zodra de bus weer kwam om ons op te halen, verschenen ze weer in beeld. Voor de rest was mijn groepje zo goed als niet actief bij welke opruimactie dan ook. Zoals ik wel eens zeg: kleine dingen hou je altijd...

Op 21 juni worden onze deuren provisorisch hurricane proof gemaakt (het is per slot van rekening orkaanseizoen, van juni tot december, met over het algemeen een soort van piek in september). Met de verhuurder hebben we afgesproken dat we er nieuwe deuren inzetten maar tot die tijd kunnen we in elk geval onze wankele deuren redelijk goed vastzetten. Op 20 juni (zondag, vaderdag) wordt in de kerkdienst aandacht gegeven aan vaderdag. En waar ik mij het liefst profileer als niet-vader, kan ik op dit eiland dat profiel niet helemaal vasthouden. Ook pleegouders, docenten en eigenlijk iedereen die een rol in de opvoeding van de jeugd heeft wordt gezien als moeder resp. vader, dus ik ontkom er ook niet helemaal aan.

Op 19 juni kan Silke de Vries, een oud-leerling, dochter van Etienne en Frida, een punt zetten achter haar studie aan de hogere hotelschool van maastricht: ze is geslaagd en daarmee bijzonder gelukkig. Het enige dat nu nog resteert is een stageperiode. Wij zijn, met Etienne en Frida, natuurlijk ook blij met deze mijlpaal. Gefeliciteerd!

Begin juni is er enig overleg tussen de Eilandsraad en de Commissie Koninkrijksrelaties van de Eerste en Tweede Kamer (en nog enkele instanties). Dat wil zeggen: Clyde van Putten en Reuben Merkman (namens de PLP) en Koos Sneek (namens de Lijst Sneek) zijn in Europees Nederland en doen hun eigen (en soms ook een gezamenlijk) ronde "langs de stukken". Ik denk dat dat contact goed is en zou moeten worden geintensiveerd. Natuurlijk hoeft dat - met de huidige communicatiemiddelen - niet altijd op lokatie te geschieden, maar toch helpt het om af en toe jezelf in de schijnwerpers te zetten. Hoe je het ook wendt of keert, Statia is in de optiek van de Haagse/Nederlandse politiek "klein bier" en als je hier woont en ook bij de politiek bent betrokken (zoals de eilandsraadsleden dat zijn), dan is het soms moeilijk om jouw eigen kader af te stemmen op de Haagse realiteit.

Voor de goede orde, ik doe op mijn manier ook een duit in het zakje. Ik schrijf immers geregeld brieven naar de Tweede Kamer en uit daar mijn misnoegen. Ik heb het gevoel dat ik weliswaar "gehoord" word maar veel dieper dan "voor kennisgeving aangenomen" komt mijn deuk in het spreekwoordelijke pakje boter vooralsnog ook niet. Ik hou mij vast aan het adagium "de aanhouder wint". Ook ik vind dat de Statiaanse inwoner als tweederangs Nederlander wordt beschouwd en behandeld en ik word tot op heden niet al te moe om dat telkens weer onder de (Haagse) aandacht te brengen. In relatie tot Emancipatiedag (1 juli) schreef ik hiervoor al van een bijna permanent gevoel van achtergesteld zijn en zo is het maar net. Alleen al de moeite die het kost om een "ijkpunt bestaanszekerheid" voor Caribisch Nederland vast te stellen is een beschamende aangelegenheid. Is Caribisch Nederland niet gewoon een deel van Nederland is de sociale wetgeving van Nederland hier ook niet van toepassing? Niet dus! Er bestaat hier niet zoiets als een werkloosheidsuitkering en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar goed, dat is dus voer voor mijn gedachtenwisselingen met Den Haag ;-))
Noot: Ik merk overigens op dat de Commissie Koninkrijksrelaties in de huidige samenstelling (dus na de verkiezingen van 17 maart 2021) meer en meer als een team opereert en redelijk scherp als een bok op de haverkist zit en de regering onder druk zet. Dat kan geen kwaad bij een staatssecretaris van Koninkrijksrelaties die zich als een zonnekoning opstelt en zelfs de meest kromme dingen toch gewoon "recht" noemt.

Ik rond af: nog een weekje te gaan met min of meer normale schooldingetjes. Nee, geen les meer, maar wel rapportvergaderingen en rapport uitreiken, dit laatste niet meer voor mij: mijn leerlingen doen examen en zijn daar nog wel even mee bezig (tot en met 30 juli, om precies te zijn). Het wiskunde examen is a.s. woensdag 7 juli en op 13 en 28 juli (laatste twee dagen betreft Additional Mathematics).

Groet,

Mia en Jan.

Sint Eustatius