Statia, 9 augustus 2020.

Vrienden,

De schoolvakantie is nog niet begonnen of de indeling van examensurveillanten wordt gemaakt. Dit alles onder leiding van de zgn. registrar. Deze meneer deed mij denken aan mijn eerste dagen van de opleiding op het KIM. Onder leiding van mariniers kregen wij oefening in exercitie. Hoe correct te marcheren en welke orders dienen op welke wijze te worden opgevolgd. Een boel geschreeuw over relatief kleine dingetjes als met zijn allen links- en rechtsaf gaan. Wij waren natuurlijk ook nog jong en onervaren dus het leek wellicht heel wat. Deze registrar had dezelfde trekjes. Een groep van docenten, allemaal volwassen mensen, werden toegeschreeuwd alsof zij allemaal kleine jongens en meisjes waren. De minste vanzelfsprekendheden werden breed uitgemeten. Tja, je moest maar zo denken "je wordt niet zomaar registrar, daar moet je werkelijk iets voor kunnen". Ik hoop dat de lezer van de nieuwsbrief het cynisme in deze zin oppakt...;-))

Op 8 juli had ik een afspraak met Astrid: zij deed een cursus voor haar werk en daar zat een module wiskunde (op vwo-niveau) in. Of ik daar nog even mee kon helpen. Het was heel gezellig en leerzaam (of ze wist alles al en mijn uitleg werd beleefdheidshalve aangehoord: dat weet ik natuurlijk ook niet helemaal zeker...;-). Een week of drie later hoorde ik wat ze gehaald had: een acht komma zoveel, dus wat ik ook heb bijgedragen, het resultaat was zonder meer goed. Later die dag had ik een afspraak met dhr Van Rij, onder meer over de ferry (een ideetje van Knops dat volgens mij nergens op is gebaseerd) en over de vliegverbindingen. Diezelfde avond heb ik Van Rij een gespreksnotitie gestuurd en hoewel ik daar geen reactie op heb ontvangen heb ik het gevoel dat hij zich een beetje te veel "vastgeprikt" voelde. Hij kan nu slecht meer zeggen "zo heb ik het niet gezegd" of "dat heb je verkeerd begrepen": politici houden immers het liefst alle (ontsnappings)wegen volledig vrij. Hij heeft nog wel gezegd nog eens verder met mij te willen praten, maar de uitnodiging daartoe moet nog komen.

Een dag later - 9 juli - had Elroy, onze gymleraar, een zgn. "social lunch" georganiseerd. Alle docenten (alle collega-s dus) allemaal in de keuken van school (die is best ruim) en allemaal aan het werk om een lunch voor te bereiden. Mijn bijdrage ging niet veel verder dan alle activiteiten op de foto vastleggen en hier en daar wat stoelen en tafels sjouwen. Met eten maken heb je echt helemaal niets aan mij. Het was een mooi initiatief en de ochtend en middag (rondom de lunch) waren heel gezellig.

`Op 10 juli lunchen we met Dorette bij het Boardwalk Cafe. Wie daartoe het iniatief heeft genomen weet ik niet meer maar het was in elk geval bijzonder gezellig. Dorette is gynaecoloog op het eiland en wordt door ZVK en ziekenhuis niet erg gewaardeerd omdat ze zich heel pragmatisch opstelt en niet laat persen in het door ZVK en het ziekenhuis (en dat van Sint Maarten) opgestelde protocol waarnaar de gynaecologie-praktijk zich zou moeten richten (hetgeen tot onnodig hoge kosten voor ZVK leidt, waarover zich vervolgens niemand - en ZVK al helemaal niet - zich druk om lijkt te maken. Maar goed, Dorette is natuurlijk ook gewoon arts en dus gekwalificeerd om rond de COVID19-pandemie te assisteren bij het op orde krijgen van de processen in het ziekenhuis. Bovenal is ze een geweldig en leuk mens.

Sprekend over ZVK en processen: op 6 juli ontvang ik een antwoord van staatssecretaris Blokhuis op een brief van mij van 7 december 2019 (tja, ambtelijke molens malen langzaam...). Een dag later - 7 juli - reageer ik op een punt uit die brief, namelijk het punt betreffende de zorgverzekering van studenten in Europees Nederland, afkomstig van Caribisch Nederland (meer in het bijzonder: afkomstig van Sint Eustatius). In plaats van gewoon meedraaien met de standaard zorgverzekering zoals die door verschillende maatschappijen wordt aangeboden is er voor de studenten afkomstig uit Caribisch Nederland een verzekering gekozen die bestemd is voor expats (buitenlanders werkzaam in Nederland of Nederlanders in het buitenland). Deze keuze is gemaakt door ZVK en is absoluut onlogisch. Voor meer bijzonderheden: lees de brieven op www.statia.nu.

Sprekend over het schrijven van brieven. Op 12 juli schrijf ik weer eens een brief aan de Tweede Kamer (Commissie OCW) met de vraag wanneer het Besluit CXC nu eindelijk eens wordt gepubliceerd in de Nederlandse wet- en regelgeving. Vijf jaar geleden zijn we begonnen met de Engelstalige opleiding met voorbereiding op examens uit de CXC-portefeuille. De studenten doen ongeveer "nu" examens in de verschillende vakken en nog steeds is de kadergevende regelgeving niet gereed. Weliswaar kan ik er persoonlijk weinig aan doen, maar als schakel in de opleidingsketen schaam ik mij diep. En ik hoop dat de minister van OCW deze schaamte ook voelt (en tot de hare, of tot de zijne maakt). Wanneer begin augustus enkele studenten inderdaad hun studie willen vervolgen in Europees Nederland (ik denk nu aan Lashano aan de Hogeschool Rotterdam en aan Vincent en Djairo aan Fontys Hogeschool Eindhoven) dan blijkt dat toch nog op zaken te stuiten die terug te voeren zijn op het ontbrekend van dit Besluit CXC. Voor deze studenten klim ik dus weer in de pen en in het geval van Fontys vindt een gesprek plaats met MinOCW van Den Haag en Bonaire met Fontys. Ik hoor nog wel wat daar uit is gekomen...

Op zaterdag 11 juli is er een DP-avond in Lions Den (DP = Democratic Party). Het nieuwe bestuur wordt gekozen en het programma wordt uitgedragen. Twee weken later - het weekend van 1 en 2 augustus - is er een zgn. Retreat van de DP waarvoor wij ook zijn genodigd. Voor de goede orde: wij zijn lid van geen enkele politieke partij, niet in Europees Nederland en ook niet op Sint Eurstatius. Maar we zijn natuurlijk wel geinteresseerd in en betrokken bij het wel en wee op het eiland, dus dan kom je al gauw uit bij een politieke partij (en helemaal nu het eiland nog steeds onder curatele staat van de Rijksoverheid, voor deze: staatssecretaris Knops.

Op zondag 12 juli is er in de kerk de zgn. Rally of the Classes. Geinventariseerd wordt welke groep (de leden van de kerk zijn ondergebracht in zgn. klassen en verzorgen van alles: in de kerkdienst maar ook daarbuiten met bbq-s en andere activiteiten, waarmee geld bijeen wordt gebracht voor allerhande stichtelijke activiteiten; voor de goede orde: wij gaan weliswaar naar de kerk maar hebben daar gewoon de status van gast). De zgn. Rally of the Classes is een jaarlijkse activiteit waarin wordt bezien welke groep hoeveel geld heeft ingezameld. Om deze rally een beetje op te leuken is er een soort quiz aan verbonden: elke groep werd geacht deze of gene bijbelse figuur nader te bestuderen en er over te vertellen. Er werd een sfeer opgeroepen die mij deed denken aan een soort kampvuur-happening uit de jaren vijftig of zestig.

Op 15 juli start op school het eerste CSEC-examen (geography), gevolgd door 21 juli (social studies), 23 juli (spaans), 27 juli (wiskunde), 28 juli (english), 29 juli (geschiedenis), 30 juli (economie en additional math), 31 juli (physics en nog een keer spaans) en eindigt op maandag 3 augustus met chemistry en biology. Na afloop organiseer ik (als mentor van klas A5) een hapje en een drankje waarmee het examen netjes afsluiten. Ook Rosie (directeur) en Christina (voorzitter schoolbestuur) alsook enkele collega-s en ouders (en vanzelfsprekend de studenten zelf) zijn aanwezig. De studenten krijgen allemaal een albumpje met daarin de foto-s van het galadiner van 15 juni.
Noot: Per deze nieuwsbrief heb ik ook deze 11 studenten aan de distributielijst toegevoegd.

Op 15 juli is er in de avond een voorlichting over de verkiezingen in Lions Den met Nina den Heyer (van Bonaire) en Chris Johnson (van Saba, maar tegenwoordig werkzaam op Sint Maarten) als spreker.

Vrijdag 24 juli heb ik een uitgebreid en boeiend gesprek met Clyde van Putten. Zijn argumentatie (voor autonomie) is gebaseerd op ervaringen met Europees Nederland in het verleden (die stuk voor stuk teleurstellend zijn) en het blijkt moeilijk om de blik op de toekomst gericht te houden waarbij ook sprake is van een effectieve samenwerking met Europees Nederland. Die avond viert Thomas (partner van Dorette) zijn verjaardag bij Old Gin Hotel. Wij zijn er ook te gast.

PTC (potential tropical cyclone) nummer negen, niet echt dus want hij heeft nog geen centrum en geen draaiing, brengt op 29 juli bij ons wel veel wind en regen. Sint Maarten sluit van alles (en laat het CSEC-examen Caribbean History niet doorgaan: zo-n examen wordt maar eenmaal per jaar gehouden dus je dupeert de eindexamenleerlingen). Alles welbeschouwd is het niet veel meer dan een najaarstorm in Europees Nederland. Een weekje later valt deze storm, inmiddels gegroeid tot orkaan Isaiah overigens Noord Carolina binnen op zijn weg langs de oostkust van de Verenigde Staten naar Canada.

Op woensdagochtend loop ik de porch op en wat zie ik? Een gigagrote ster in de voorruit van onze Jeep. Het lijkt een gevolg van een steen (maar waar moet die vannacht vandaan zijn gekomen?) of is het een gevolg van spanning in de ruit als gevolg van temperatuurverschillen? Ik weet het niet, maar het gevolg is er niet minder om. Een nieuwe ruit bestellen, is het enige dat er op zit. Benieuwd hoe lang dat zal duren. En voor de goede orde, een binnenspiegel is in een Jeep niet gewoon maar een binnenspiegel. Een grote brok electronica waar van alles mee mogelijk wordt (meer dan wij weten in elk geval) en vanwege die ster is nu de binnenspiegel ook onbruikbaar. Hij hing los aan een paar kabels te zwaaien voor je neus. Een tweetal stekkers losnemen en de electronica waarvan de achteruitkijkfunctie slechts een bijverschijnsel leek, ligt nu los op de achterbank. We hebben alleen nog maar de rechterbuitenspiegel (de linker is al eens geraakt door een passerende auto) om de wereld achter ons in de gaten te houden: lekker rustig!

Mia schrijft een brief aan staatssecretaris Knops over de voorzieningen op het eiland voor wat betreft de zgn. airlift (verbindingen met de buitenwereld via de lucht, veelal via monopolist Winair). Ze post deze brief ook op Facebook en dat wordt vervolgens weer opgepakt door BES-reporter. Een dag later volgt nog een kleine aanvulling op grond van ontvangen reacties.

Tot slot: Zei ik in een vorige nieuwsbrief dat Ariel Herrera de eerste van mijn leerlingen was die een hbo-studie heeft afgerond, dat is niet helemaal waar. Ook dit jaar is Nadika Spanner afgestudeerd. Zij heeft haar Bachelors in "Finance" behaald. Er zijn dus twee "eersten": Nadika en Ariel.

Tot een volgende keer.

Groet,

Mia en Jan.

O ja, nog even dit: als je een keer een dood beest hebt geroken dan weet je "deze geur weet ik voor altijd geassocieerd met een dood beest". Best smerig. En, tja, zo af en toe rij je hier ergens en weet je "hier ligt ergens een geit te rotten". We zeggen het tegenwoordig wat aardiger, we spreken van de geur van zongestoofd geit. Het blijft even smerig maar het klinkt zoveel aardiger.